dwerghangoor Geplaatst: 27 mei Geplaatst: 27 mei Ons dwerghangoorkonijntje van 3 jaar oud, heeft sinds bijna 2 weken zijn achterpootjes verstijfd naar links en zijn rechtervoorpootje verstijfd naar rechts. Er zit nog wel gevoel in, dus niet dusdanig verlamd, maar kan hij hierdoor echter vrijwel geheel niet meer bewegen. Meerdere onderzoeken met dierenarts (die hem al erg goed kende) en behandeling met medicijnen voor E. cuniculi. Geen enkel spoortje van vooruitgang en bewegen gaat moeizamer. Met voorzichtig masseren en voorzichtige rek- en strek oefeningen, proberen we de pootjes terug in normale houding te krijgen en doorbloeding te houden. Hij staat het toe, maar daarna schieten zijn pootjes automatisch weer strak in de onnatuurlijke houding. Hij kan zichzelf niet meer bewegen en schoonhouden. Zijn huid begint er ondanks onze hulp, onder te lijden. Brokjes en hooi eet hij niet meer uit zichzelf, dus hij leeft op dwangvoer en verse groentes. Op dit moment geen kwaliteit meer van leven en het doet ons zo zeer om machteloos te staan. Dierenartsen zien er geen positief vooruitzicht meer in en adviseren in het belang van het beestje te denken. Een laatste noodkreet hier voor andere ideeën, al moeten we uiteraard vertrouwen op inzicht van onze (echt geweldige) dierenarts. Misschien iemand gelijkende met ervaring? Ik hoor het heel graag Quote
To van de Veluwe Geplaatst: 27 mei Geplaatst: 27 mei Dit is geen konijnwaardig leven meer. Triest maar volg het advies van de DA op! 1 Quote
Lappie2 Geplaatst: 27 mei Geplaatst: 27 mei Ben het met To eens. Hoe moeilijk het ook is voor jullie om afscheid te nemen. Geen waardig leven zo. Heel veel sterkte .. Quote
happy211 Geplaatst: 28 mei Geplaatst: 28 mei Ec is een logische diagnose voor deze symptomen. Welke medicijnen krijg je hiervoor, in welke dosering en hoe lang ben je al bezig? EC kan inderdaad in zoverre de kwaliteit van leven beperken dat het niet konijnwaardig meer is. Maar vaak moet je wel langere tijd behandelen in de juiste dosering om verschil te merken, vandaar dat ik dit vraag. Quote
Kolino Geplaatst: 28 mei Geplaatst: 28 mei Ik snap de ideeën van inslapen zeker, want dit is geen kwaliteit van leven. Waar ik mee zit is dat jj de klachten niet helemaal kan rijmen. Dat is wat ik lastig vind aan dit verhaal. Als het geen E.C. is, dan heb je ook niks behandeld. Welke medicatie is nog meer gegeven? Quote
Kolino Geplaatst: 28 mei Geplaatst: 28 mei Ik zit met een paar vragen, wat is er buiten die E.C. behandeling gedaan? Er zijn verschillende oorzaken voor verkrampen en blijkbaar is de oorzaak niet gevonden of aangepakt, of het is niet op te lossen. Normaal zou je denken dat het mogelijk neurologisch is, maar, waarom zijn dan niet alle pootjes betroffen? Ik zou dat in principe wel verwachten. Neurologische kan gevolg zijn van een ontsteking zijn, vocht, zwelling, bloedprop, hersenbloeding, abces. Is er naar kanker gekeken? Lymfklieren? Ruggenwervels? Ruggemerg? Lever, nieren, schildklier? Denk daarbij ook aan vergiftiging. Hart, longen? Denk aan bloedsomloop. Ik lees dat je de doorbloeding op gang wilt houden, maar wat als het bloed niet zuurstofrijk genoeg is? Er is toch een reden waarom je de kramp er niet uit krijgt, wat als dat gebrek aan zuurstof is op bepaalde plekken in het lijf is? Aan de andere kant, ik twijfel of dat zo lang vol te houden is. Hierbij moet je dus aan hartfalen denken. Is er gebruik gemaakt van een spierontspanner (verschillende opties) of een antiepilepticum (ook verschillende opties)? Is er geprobeerd om zuurstof te geven? Dat kan bij konijnen, bijvoorbeeld in een zuurstofkooi. Ik vergeet vast nog dingen te noemen. Ik ga er van uit dat de dierenarts dit ook allemaal heeft bedacht. Ik lees over een konijn dat echt lijdt en dat er of nu iets moet veranderen of dat je een verdrietige beslissing moet nemen. Probeer alles na te lopen, van kop tot teen. Heb je alle medicatie geprobeerd? Zou je nog een spuit willen laten zetten, om te kijken of een eventuele zwelling afneemt, of heb je dat al gedaan? Voor ons is het heel moeilijk inschatten wat er allemaal wel en niet gedaan is. Ik snap dat het voor jou heel emotioneel is en ik hoop dat ik je geen valse hoop geef. Want het klinkt wel echt heel ernstig allemaal, bijna alles wat ik noem heeft ook geen positieve uitkomst. Maar weten wat er aan de hand is, dat zou misschien wel goed zijn. Dat je weet, ik heb alles gedaan en niks over het hoofd gezien. Ik wil je heel veel sterkte wensen! Je hebt echt goed voor je konijn gezorgd. Ik vind het gevoel, wat als het nou geen E.C. is en je hebt alleen maar fenbendazol/panacur gegeven, niet te doen. Ik moet gezegd hebben dat er medicatie bestaat om meer te doen. Dan behandel je eigenlijk symptomen die door de E.C. naar voren komen, dus hele sterke ontstekingsremmers om eventuele zwelling te laten af nemen, rustgevend spul om de spieren te ontspannen, een antiepilepticum kan ik me in deze situatie ook wel voorstellen. Maar ik sluit orgaanfalen ook niet uit, dat zou ook de oorzaak kunnen zijn. Ik hoop dat je een röntgenfoto (kop tot kont) hebt kunnen laten maken en misschien verder toch wat bloedonderzoek (hart, nieren, lever) en eventueel een echo (organen). Dat zijn de meest logische dingen om, gedaan te hebben. Om andere andere oorzaken uit te sluiten. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Nogmaals, heel veel sterkte! Quote
dwerghangoor Geplaatst: 6 juni Auteur Geplaatst: 6 juni Excuus voor het niet meer terugkoppelen en bedankt voor de adviezen! Maar we hebben in bijzijn van zijn vriendinnetje, met veel pijn in ons hart op een mooie manier afscheid genomen van ons maatje. We konden echt niets meer voor hem betekenen helaas. Hij heeft tot het laatste moment zijn vriendinnetje gerustgesteld en verzorgd ondanks dat hij eigenlijk voor zichzelf niets meer kon. Mooi voorbeeld wat voor fijnerd hij was en des te moeilijker was het afscheid. Zijn vriendinnetje nu alleen en ondanks het gemis gaat het goed. Kleine beestjes, groot gemis. Geluk dat we zo'n vrolijk liefdevol beestje in ons leven hebben mogen hebben ❤️ 1 1 Quote
Lappie2 Geplaatst: 7 juni Geplaatst: 7 juni 9 uren geleden, dwerghangoor zei: Excuus voor het niet meer terugkoppelen en bedankt voor de adviezen! Maar we hebben in bijzijn van zijn vriendinnetje, met veel pijn in ons hart op een mooie manier afscheid genomen van ons maatje. We konden echt niets meer voor hem betekenen helaas. Hij heeft tot het laatste moment zijn vriendinnetje gerustgesteld en verzorgd ondanks dat hij eigenlijk voor zichzelf niets meer kon. Mooi voorbeeld wat voor fijnerd hij was en des te moeilijker was het afscheid. Zijn vriendinnetje nu alleen en ondanks het gemis gaat het goed. Kleine beestjes, groot gemis. Geluk dat we zo'n vrolijk liefdevol beestje in ons leven hebben mogen hebben ❤️ Heel veel sterkte 🌈🖤 Quote
Kolino Geplaatst: 8 juni Geplaatst: 8 juni Heel veel sterkte! Je hebt helemaal gelijk met: kleine beestjes, groot gemis! Quote
Aanbevolen berichten
Doe mee aan dit gesprek
Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.