dexenbobbi Geplaatst: 25 april Geplaatst: 25 april Ik zit met een enorm dilemma en ondanks dat ik weet dat ik degene ben die de keuze moet maken, ben ik benieuwd naar jullie visie op de situatie. Dex heeft al ruim 2 jaar te kampen met terugkerende abcessen onder zijn oortjes (beide kanten). 1 kant is open als een soort rijpe puist dus deze kunnen we eens in de zoveel tijd een beetje uitknijpen. De andere kant is een ander verhaal. Dit abces is ooit weggehaald, maar blijkbaar niet goed genoeg. Het is daarna nog 3x open gemaakt en leeg gehaald waarbij het de laatste x heel heftig is gaan ontsteken. Volledig weghalen is aan beide zijden geen optie omdat de abcessen te dicht langs belangrijke bloedvaten lopen. Daarnaast is Dex een ontzettende drama maker als we zn wonden moeten verzorgen. Het is echt een gevecht wat we met 2 personen bijna niet van hem kunnen winnen. Om die reden hebben we eind 2023 met de dierenarts besloten geen verdere ingrepen meer te doen ivm Dex zijn welzijn en hem palliatief te behandelen met metacam. Afgelopen zomer ben ik gestopt met de metacam omdat het heel goed met hem ging en dat is tot vorige maand ook zo geweest. Toen we voor de jaarlijkse check bij de dierenarts kwamen kwam hij erachter dat hij aan de kant van het grote abces niet meer eet en dat zijn kiesjes er daar slecht aan toe zijn. Die helft van zijn kopje lijkt ook verlamd te zijn, waarschijnlijk doordat het abces op een zenuw drukt. Sinds 2 weken is hij heel lusteloos, hij is alleen nog enthousiast te krijgen voor iets te eten en normaal is het echt een bezig bijtje. De laatste week is hij ook ontzettend veel aan het graven, wat ik bij hem herken als een uiting van pijn. Vanmiddag metacam opgehaald bij de dierenarts wat hij in hoge dosis krijgt en een boekje meegekregen “zijn we niet te vroeg” betreft het maken van een keuze om hem wel of niet in te laten slapen. Ik vind het zo lastig om te bepalen wat te doen. Sowieso wil ik de metacam een kans geven, maar doe ik dat voor hem of ook omdat ik geen afscheid wil nemen. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Quote
happy211 Geplaatst: 25 april Geplaatst: 25 april Vanaf deze kant van het beeldscherm is het makkelijk gezegd natuurlijk, maar voor mij is deze keuze duidelijk. 1. Jullie hebben al besloten om hem niet verder te behandelen (wat volgens mij ook de goede keuze is). Vanaf dat moment was duidelijk dat het op een gegeven moment te veel voor hem zou worden. 2. Hij heeft nu meer klachten (verlamd, slechte kiezen). Hij heeft veel pijn. Hij is lusteloos. 3. De dierenarts geeft aan dat zij inslapen een logische volgende stap geven. Ik denk dat het goed is om hem te laten gaan. Wat verwacht je qua verbetering van de metacam dat je daarop wilt wachten? Natuurlijk hoef je niet vandaag te beslissen, laat het even allemaal rustig bezinken en lees ook zeker dat boekje goed door. Verwen hem nog even. 1 Quote
dexenbobbi Geplaatst: 25 april Auteur Geplaatst: 25 april Misschien is jullie rationele blik juist wel helpend ☺️ Ik hoop dat de metacam ervoor zorgt dat hij toch weer wat opknapt, dat ging in het verleden natuurlijk ook zo. Is natuurlijk maar een pleister op de wond, maar voelt toch beter dan afscheid nemen. Voor mij, dus niet in zijn belang. Quote
To van de Veluwe Geplaatst: 25 april Geplaatst: 25 april Voor mij zou de beslissing zijn: is het nog een konijnwaardig bestaan. Een hond geeft het vaak aan door weg te kruipen. Twee keer meegemaakt en dan weet je wat je moet doen. Je vraag geeft al aan dat jezelf twijfelt en dat boekje van de DA is niet voor niets meegegeven..... Quote
Kolino Geplaatst: 28 april Geplaatst: 28 april Wat rot om te lezen dat het niet goed gaat met Dex. Het is wel goed te beseffen dat palliatief handelen ook betekent dat je in een situatie komt waarin inslapen nog je enige optie is. Meestal komt het moment, dat het niet meer gaat, toch nog als je het niet verwacht. Bijvoorbeeld als het een hele tijd stabiel leek. Ik vind wel dat je voor je eigen gemoedsrust de metacam moet proberen. Want als je dat niet doet, dat krijg je hoe dan ook de "what if", keihard op je bordje. Want eerder werkte dit ook, dus het blijft je achtervolgen, tot het tegendeel is bewezen. Dat gaat nu wel of niet gebeuren. Welke kant het op gaat, ik vrees dat metacam niet genoeg gaat zijn. Het boekje van de dierenarts zou ik goed doorlezen. Wat fijn dat ze zoiets hebben! Het kan je helpen om alles op een rijtje te zetten. Het is inderdaad wel een hint, dat het tijd is om serieus na te gaan denken over in laten slapen. Ik lees wel dingen in je verhaal waarmee het, als je het niet onder controle krijgt, wel lijden wordt. Met name de verlamming en het gebit, dat is toch wel iets waarvan ik denk, dat komt op het randje van konijnwaardigheid. Wel dapper dat je durft te benoemen dat je Dex eigenlijk niet kwijt wilt. De problemen zijn wel heel groot. Ik weet ook niet of je zo voor Dex het juiste doet, uiteindelijk ook niet voor jezelf, want Dex zien lijden, doet jou ook pijn. Ik snap dat je hoopt dat je de ontstekingsreactie onder controle krijgt, dat de zwelling afneemt en dat de druk van die zenuw af gaat. Want als dan de schade weer kan herstellen, dan zou Dex nog een kans hebben. Dit is denk ik, net teveel hoop hebben. Zenuwen herstellen niet altijd en vaak ook niet meer helemaal. Zeker als er schade is waarbij een zenuw niet volledig kapot is, maar wel flink beschadigd, kan heel veel pijn opleveren. Mijn gevoel zegt dat je ook iets aan die pijn moet doen en daar is metacam wat minder goed in. Als je alle pijn weg wilt nemen is er dus meer nodig. Als hij niet genoeg kan eten zal hij afvallen en dan kom je in een neerwaartse spiraal terecht. Dus dat gebit/die verlamming moet je hoe dan ookoplossen, als dat niet kan, dan sta je machteloos. Sowieso groeit het gebit snel door, ik weet niet hoe het er precies uit ziet, maar dat klinkt niet goed. Inmiddels zijn we een paar dagen verder, heeft metacam nog iets gebracht? Hoe voel jij je nu bij alles? Je vroeg wat wij zouden doen. Ik weet dus zeker dat alles aan medicatie uit de kast zou willen trekken om de boel onder controle te krijgen. Palliatieve behandeling, betekent niet dat je niks meer mag doen. Maar het gladde ijs van een verlamming en gebit wat niet oke is... Dat is toch wel een lastige, kun je daar wel palliatief behandelen? Al met al vrees ik dat je alleen nog maar dagen hebt om na te denken, niet eens weken, vanwege alle complicaties. Ik wens je heel veel kracht toe om de moed te vinden om Dex te laten gaan als dat nodig is. Ik vind het echt heel rot voor je, nogmaals dapper dat je het afscheid nemen zo moeilijk vindt. Eigenlijk vinden er dat allemaal, de een zet zich daar alleen makkelijker overheen dan de ander. Zolang je lijden voorkomt, denk ik dat je als baas ook de tijd moet kunnen krijgen om dit te verwerken. Te beseffen dat het moment ineens daar is. Feiten zijn, hoe pijnlijk ook, datgene wat je nodig hebt. Nogmaals heel veel sterkte met alles! Je kunt het, ook al voelt het nu van niet. Helaas zullen we ze altijd overleven, dus of dat nu is, of volgende week, volgende maand of volgend jaar, het moment komt een keer en dan is het tijd. Je bent er nooit klaar voor, hoe voorbereid je ook bent... Zo'n moment blijft je altijd bij en je zult altijd voelen dat je dat niet wilt. Je doet het voor Dex, zodat hij geen lijdensweg hoeft te gaan! Quote
Evee Geplaatst: 28 april Geplaatst: 28 april Wat naar dat het niet goed gaat met Dex. Wat netjes dat de dierenarts een boekje heeft met informatie over inslapen, we horen hier regelmatig verhalen dat baasjes toch een mindere ervaring hebben met zo iets omdat ze niet goed weten wat er gaat gebeuren, welke keuzes je hebt, en/of de manier waarop het gaat niet als prettig ervaren. Mensen een folder meegeven die ze thuis rustig kunnen doorlezen en waardoor ze kunnen nadenken over de mogelijkheden en de keuzes die er zijn vind ik een mooi steuntje in dit proces. Ik denk dat de dierenarts er ook mee wil zeggen dat het wat hun betreft wel tijd is om los te laten. Hoe moeilijk wij dat ook vinden als huisdierenbaasjes. Ik sluit mij aan bij het verhaal van Kolino. De metacam kun je zeker nog proberen, hopen op een wondertje, maar ik denk als ik eerlijk ben ook dat dat meer uitstel is dan een oplossing. Mijn advies zou zijn om na te denken over je wensen voor het afscheid. Op welke manier en op welk moment zou jij er vrede mee hebben? Neem de tijd om nog mooie foto's te maken, hem ontzettend te verwennen, maar wel kritisch zijn op de kwaliteit van leven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf meer spijt heb gehad van te laat zijn met inslapen, dat er toch echt wel veel mankementen en ongemakken waren, dat de kwaliteit van leven eigenlijk al niet meer was wat ik voor mijn konijnen wil. Dat gaat vaak zo in stapjes, daar zit je dan zo middenin, dan wil je toch nog alles proberen, maar als je dan later terug kijkt, dan realiseer je je toch eigenlijk wel te lang bent doorgegaan. Eigenlijk vooral voor jezelf, je wil ze niet missen, je wil alle kansen pakken, je wil de hoop niet opgeven. Maar daar heb ik dus meer spijt van dan van de momenten dat ik wel de keuze maakte om lang of erger lijden voorkomen en ze heb laten gaan. We zeggen hier wel eens op het forum dat op het moment dat je er serieus over nadenkt om je konijn te laten inslapen, je niet te vroeg bent, maar dat het dan al tijd is. Ik wil je heel veel sterkte wensen. En je ook meegeven dat je verdriet terecht is, dat mag er zijn. Het is niet maar een konijn, het is onderdeel van je leven, je huisgenoot. Daar mag je verdrietig over zijn, over het naderende afscheid. Maar daar mag je ook zeker om rouwen als dat afscheidsmoment geweest is. Hier staan ook wat tips: https://www.bunnybunch.nl/een-konijn-verliezen/ Quote
To van de Veluwe Geplaatst: 28 april Geplaatst: 28 april 10 uren geleden, Evee zei: Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf meer spijt heb gehad van te laat zijn met inslapen, dat er toch echt wel veel mankementen en ongemakken waren, dat de kwaliteit van leven eigenlijk al niet meer was wat ik voor mijn konijnen wil. Exact mijn ervaring. Niet geholpen en veel geld kwijt geweest. Quote
dexenbobbi Geplaatst: 29 april Auteur Geplaatst: 29 april We zijn een paar dagen verder en de metacam (1 ml per dag) heeft er toch voor gezorg dat Dex weer zn drukke zelf is. Hij is weer lekker aan het rennen, blij als ik thuis kom, er zit echt weer meer leven in. Heb hem sinds zondag ook niet meer zien/horen graven. @Kolino wat je zegt over die verlamming en zijn gebitje zet me wel weer met beide benen op de grond. De dierenarts had het over tandbederf aan die kant van zn gebitje. Ik moet hem vandaag gaan wegen om te zien of zijn gewicht een beetje stabiel blijft. Moet zeggen dat de keuze er ook niet makkelijker op wordt. Het helpt ook niet dat ik net gescheiden ben na ruim 13 jaar maar zoiets als dit komt natuurlijk nooit op een goed moment. @Evee @To van de Veluwe thanks voor het delen van jullie ervaringen/tips Quote
dexenbobbi Geplaatst: 30 mei Auteur Geplaatst: 30 mei Dex wordt vanmiddag om 13.00 ingeslapen.. 1 Quote
Marjoleink Geplaatst: 31 mei Geplaatst: 31 mei Heel veel sterkte. Het was de juiste beslissing denk ik, als ik het zo lees, maar dat maakt het verdriet en het gemis niet minder erg. Quote
Kolino Geplaatst: 1 juni Geplaatst: 1 juni Heel veel sterkte, dat zal geen makkelijke beslissing zijn geweest. Quote
.jpeg.0828dcdd08933090161cdb5a45d76b11.jpeg)
Aanbevolen berichten
Doe mee aan dit gesprek
Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.