Ga naar inhoud

mystique

Members
  • Items

    6.363
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

  • Dagen gewonnen

    10

Berichten die geplaatst zijn door mystique

  1. Zijn de tanden te lang of groeien ze verkeerd en zijn ze daardoor te lang? Omdat als de tanden correct staan, deze zullen afslijten tot de juiste lengte, zelfs al zién ze er lang uit. Als ze verkeerd staan, kan je ze beter laten verwijderen. Je kan ook slijpen of knippen, maar dit kan makkelijk fout gaan, zo kunnen tanden bv splijten, maar als ze verwijderd zijn, heeft je konijn er geen last meer van, en ze ondervinden er ook geen hinder van, ze hebben hun kiezen nog om voedsel fijn te malen. Enkel het groenvoer kan je in kleinere stukjes snijden, zodat ze het makkelijker kunnen oppakken.

  2. Ik denk dat het ook wel belangrijk is dat je niet bang bent. Als je er al vanuit gaat dat ze zal trappen en bijten, nog voor je eraan begint, gedraag je je anders dan wanneer je in je gedachten al bepaald hebt: 'Ik neem je op en geef je je medicijnen. Punt.' Stel je eerst in je gedachten voor wat je gaat doen, in welke volgorde en met welke handelingen. Klinkt vreemd, maar visualiseren helpt echt. In je gedachten kan je niet mislukken en het is een goede oefening/voorbereiding voor wanneer je het in het écht zal doen.

    Ik neem de mijne uit hun hok en ga dan zitten. Zet het konijn op mijn schoot met zijn kont in de plooi van m'n elleboog en met de rest van m'n arm druk ik het nijn tegen mijn buik. Het spuitje leg ik op voorhand al gevuld klaar, dan neem ik met de hand van de 'klem-arm' de zijkant van de wang vast, ik trek geen pluk haar uit of zo, ik gebruik het gewoon zodat ze hun kopje niet kunnen wegdraaien en geef met de andere hand het medicijn. Hier ging de antibiotica ook moeilijk, het ruikt ook maar raar, dus begrijp het wel dat hij er niet blij mee was. Achteraf was hij ook altijd boos en stampte, maar dat heb ik opgelost door altijd te belonen met biksjes, telkens hij achteraf terug in zijn hok ging. Al gauw stampte hij niet meer, maar keerde zich meteen om om op zijn biksjes te wachten.

    Succes. :)

  3. Bij dat laatste filmpje hoor je het stompje weer wel wat meer 'pokken', maar desalniettemin wordt er aardig mee gehuppeld hoor ! Het ziet er niet uit als een belemmering...

    Inderdaad, hij 'pokt' nog regelmatig, vooral als hij zich haast. Als hij rustiger is en meer beheerst rondstapt, hoor je hem nauwelijks.

    Denk dat hij helemaal in het begin niet wist wat te doen met zijn stompje, later wel wist wat te doen (optrekken) met zijn stompje, ook al omdat het nog gevoelig en pijnlijk was, en hij het nu zo gewend is met zijn stompje dat hij maar loopt zoals het hem uitkomt en als het ware zijn stomp vergeet. Soms maakt hij echt een smak, dat je haar ervan overeind gaat staan, maar hij lijkt het niet op te merken, behalve dan dat hij zijn pootje wel weer meer intrekt, alsof hij het zich ineens weer herinnert.

    Maar 't is altijd al een lomp konijn geweest, dat zal nu niet meer veranderen. :he:

  4. Ik zie het dit topic nu pas!

    Wat een geweldige, stoere vent is dat konijn van jou! ;)

    Super dat hij al goed kan lopen, alleen wel erg balen dat dat hij nu de draadjes eruit heeft gebeten... :erf:

    Hopelijk komt dat snel weer goed, veel succes!

    Dank je. :)

    Ja, ik schrok wel toen ik het ontdekte, had het niet verwacht na meer dan twee weken, dat hij 'ineens' zijn stompje ging ontdekken en eraan zou gaan knabbelen. Maar hij heeft het nog netjes gedaan, met die scherpe tanden van hem, haha. Hoop wel dat hij het hierbij laat.

    't Is een echte survivor. :love:

  5. Pfff, ging het niet zo goed, heeft hij zijn draadjes eruit gebeten. Niet echt een probleem, maar ook niet de bedoeling. De wonde is nu wat geïrriteerd, door het likken, en bloedt een klein beetje, maar ziet er verder wel goed uit. Kan ook wel begrijpen dat hij de draadjes weg wilde en het zal wel gejeukt hebben ook. Het haar was al aan het teruggroeien, maar ook dat heeft hij vakkundig weggelikt, 't is nu zo bloot als maar kan.

    Maar het erge is wel dat hij ook een wondje heeft op zijn stompje. Het is ofwel een vorm van sore hocks, door wrijving met de stof (alhoewel ik dat betwijfel, aangezien hij enkel nog zo'n 1/5de van de ren stof heeft, de rest is vinyl) ofwel is het een likwonde/likgranuloom, door verveling vermoed ik, want het ligt zo'n twee cm van de eigenlijke wonde waar hij genaaid is, kan dus geen jeuk geweest zijn.

    Ik hoop dat het een likgranuloom is, want stel dat het sore hocks is, dan kan hij waarschijnlijk nooit meer buiten. Buiten is het nat, 'vies' en hard, hier binnen zit hij droog, schoon en zacht, dus als hij zelfs binnen al sore hocks krijgt, wat gaat dat buiten dan zijn.

    Straks heeft hij nog zo'n lampenkap nodig, als hij er niet af blijft.

  6. 'k Heb even wat opzoekwerk gedaan.

    Ik denk dat je in eerste instantie best naar de plaatselijke politie kan bellen, maar het is maar de vraag of zij tijd hebben om in te gaan op dergelijke 'kleinere' zaken.

    Je kan ook via bv dierenhulp vzw http://www.dierenhulp.infowebsite.be/ klacht indienen. Dit is maar één instantie, er zijn er vast nog te vinden en ik weet ook niet of ze in A'pen werkzaam zijn.

    Je kan ook het fov mailen, dierenwelzijn@health.fgov.be of dierenwelzijn.gent@health.fgov.be, die gaan over dierenwelzijn in België.

    Als laatste BLID: http://new1.blid.be/formulieren.html. Goede raad, kijk niet op de website van BLID als je er niet moet zijn, staan op elke pagina gruwelijke foto's die je écht niet wil zien.

    Maar blijft de vraag of ze effectief iets zullen of kunnen ondernemen.

  7. Onthoud wel één ding: je kan niet de hele wereld redden. Lukt het je dit konijn te helpen, des te beter. Lukt het niet, dan is het misschien het meest wijze om je er gewoon van af te keren. Je kan je er blijven druk in maken, maar als ze niet wil meewerken, zal het niet lukken en dan maak je het jezelf alleen maar moeilijk door jezelf ermee te blijven confronteren.

  8. Als het kan, til ik hen op met mijn ene hand onder hun buik/borst en mijn andere hand op hun onderrug, waarna ik ze als een baby in de vouw van m'n arm leg. Soms laten ze zich echt niet pakken maar moet het toch, dan durf ik hen wel eens bij het nekvel grabbelen zo gauw ik kan, zet ze op m'n gevouwen onderarm met hun kopje in de plooi van m'n elleboog, en draai ze zo om tot de baby-houding. Ik leg ze in m'n linkerarm en houdt om beurten elk pootje vast met m'n linkerhand en knip met m'n rechterhand. (Ik ben rechtshandig.)

  9. Ik denk niet dat je bij je 'vriendin' veel resultaat kan bekomen, ze is gewoon niet zo geïnteresseerd in dieren als jij en heeft nooit geleerd respect voor dieren te hebben. Getuige de kippen. Je kan proberen haar zover te krijgen het dier af te staan, maar waarschijnlijk zal ze er net tegenin gaan en het dier persé willen houden.

    Misschien de omgekeerde aanpak? Als je bij haar gaat: 'Wat een vervelende beesten zijn het toch, he? Dat hok stinkt altijd en dan moét je na school er nog voor zorgen, en dan heb je er geen zin in, en ze bijten en poepen overal en je kan nooit ergens naartoe omdat je op tijd thuis moet zijn om het te verzorgen ... ' op een verveelde toon. Want dàt vind ze écht van het dier. Als jij telkens konijnen zit op te hemelen, vind ze dat gewoon onzin omdat ze het niet begrijpt, omdat jullie niet op dezelfde golflengte zitten. Als je daarentegen hetzelfde vertelt als zij al vindt, zal ze misschien wel instemmen om dat 'lastige beest' weg te doen.

  10. Je zegt het zelf: jij doet het goed, zij niet. Dit ene kind, jouw 'vriendin' kan dus niet alleen verantwoordelijkheid dragen voor een dier. In de eerste plaats is het aan de ouders hier zicht op te houden.

    Ik persoonlijk zou hiervoor niet de DB bellen, (met haar ouders praten bv, lijkt me beter) maar als jij wel wil, doe je het gewoon. En als je denkt dat ze je niet geloven, willen je ouders niet voor je bellen? Dan komt het van een volwassene. :)

  11. Tjah, wat wil je dan? Dat een kind van 11 jaar zélf een dier kan verzorgen? Sommige kinderen misschien, maar lang niet alle kinderen. Ja, ik vind dat de ouders in dit geval méér dan verantwoordelijk zijn. Toen ik 11 was, had ik meer dan één dier, maar mijn ouders keken altijd mee, hoewel ze wel wisten dat ik het goed deed, was er altijd die controle. Daarbij, mocht ik een dier niet verzorgd hebben, zou het binnen de kortste keren een nieuw baasje gekregen hebben. Maar dan moet je er wel zijn als ouder.

  12. Dank je. :)

    Ik heb intussen wel weer een doek in een deel van de ren gelegd, hij zat altijd zo sneu op z'n wc. Hij stelt de doek enorm op prijs om lekker languit op te liggen en is doek-zindelijk, wat wel makkelijk opruimt.

    Je ziet wel dat hij zich bij momenten halfdood verveelt. Het intelligentiespeeltje is intussen al zó makkelijk voor hem, op een wip is het al gedaan. Kartonnen dozen ed zeggen hem niets, doet hij niets mee. Knuffelen kan je geen hele dag doen en is hij ook niet zo blij mee. En voorlopig stel ik het binnenbrengen van Luna zo lang mogelijk uit, om diverse redenen.

    Zijn ren is ruim groot en ik ben vaak in de kamer, maar bij deze: één konijn brengt niet bijster veel leven in huis. Wat een saaie dieren. Mensen: als het kan, geef je konijn een maatje. Eén konijn is echt triest. Zelfs voor Coquille die wel graag in huis is en niet noodzakelijk gezelschap nodig heeft, en nog aan het herstellen en revalideren is, begint de lol er wel af te zijn. Hopelijk kan hij nog voor de winter terug naar buiten. :)

  13. Denk niet dat 't kind in kwestie een 'feeks' is, gewoon een kind waarvan de ouders zich geen bal aantrekken van wat ze uitsteekt en geen verantwoordelijkheid nemen. Kind weet niet beter en krijgt van volwassenen niet te horen hoe het dan wél moet, dus zal ze het van een leeftijdsgenoot al zeker niet aan nemen. Ouders zijn hier toch écht wel in fout. Neemt niet weg dat deze situatie sneu is voor het konijn en er best wel, en vlug, een oplossing komt.

  14. Coquille's nieuwe verblijf.

    SAM_3606_zps3ab23f42.jpg

    Vandaag is de Trixie geleverd. Ik dacht eerst dat de ren, te zien aan de grootte van het bovenpaneel wat de ren afsluit, veel groter was dan ik had uitgemeten, tot ik zag dat ik het achterpaneel miste, wat dus een deel van het bovenpaneel was. :he:

    Ik wou de draadkooi nog aan de ren vastmaken, via een van de deurtjes, maar die deurtjes zitten te laag, of de onderbak van de draadkooi is te hoog, alleszins, er bleef maar een 8 cm over om doorheen te springen wat toch echt te nipt is. Dus enkel de ren, dan maar. Nog altijd vier keer zo ruim als de draadkooi.

  15. Is, denk ik, zoiets als sympathie-geeuwen. Als iemand geeuwt, met wie je een band hebt, geeuw je mee.

    Als ik ga drinken en ik zoek oogcontact met Babs, mijn hondje, en toon haar mijn glas, dan gaat zij vaak ook drinken, zonder dat ik één woord zeg.

    Bij jouw konijn zal dit hetzelfde zijn. Sympathie-eten. :)

  16. Dank je. :)

    'k Zal hem je complimentje overmaken. ^^

    Hij is veel mobieler nu, ik ben hem voortdurend kwijt, haha. Altijd op m'n knieën de kamer afspeuren. Net zat hij onder het bed! Ik slof nu ook door de kamer, bang om hem een schop te geven als ik stap, want je weet nooit waar hij vandaan komt scheuren. :)

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .