happy211

Je hebt alles al ingezet dat je kunt, met de dexamethason en de vitamine B. Als er overleg is geweest met Wilheminapark dan zal de dosering van de panacur ook wel goed zitten. De standaard is inderdaad om 2 weken dubbele dosis te geven en daarna nog 2 weken de standaard dosering, maar daar kan van afgeweken worden. Als je het echt nog wil blijven proberen, dan zou je bijvoorbeeld 4 weken dubbele dosis kunnen overleggen met de dierenarts, en dan in totaal ook langer doorgaan met behandelen. Maar zeker gezien de zware klachten die ze heeft, is inslapen een realistische optie. Ze is gewoon erg ziek en kan veel dingen niet meer doen die bij een konijnwaardig leven horen. Konijnen leven in het moment, dus als je haar lijden kan besparen, is dat een goede keuze. Dat ze nog eet, is denk ik meer instinct dan echt een wil om te leven. Zolang ze het nog kunnen en de pijn niet te zwaar is, zal het instinct een konijn in leven proberen te houden. Het is wel heel fijn dat het haar nog lukt om zelf te eten, dat kun je zeker meenemen in je overweging. Beide keuzes zijn zeer begrijpelijk: je wil alles geprobeerd hebben en je maatje niet kwijt. Maar als er geen verbetering is en ze nu lijdt, dan is het ook zeker een goede keuze om haar te laten gaan. Volg je eigen gevoel, dat zit bijna nooit fout en jij kent haar het beste. Vaak is het ook zo, als iemand gaat overwegen om een konijn in te laten slapen, dan is dat vaak omdat je onderbuikgevoel al zegt dat de situatie zo niet verder kan.

Hier kan ik me ook echt in vinden ja, het zijn gewoon hele fijne huisdieren. Welke optie ik nog mis: ze zien er zo lief en fluffy uit. Ik heb nu op hun gedrag gestemd, maar ook als ze gewoon zitten te dutten wordt ik blij als ik naar ze kijk. Ze zijn zo rond en hun oortjes en neusje zijn zo schattig.

Zolang ze plekken nog dicht zijn, dus alleen de vacht weg en rode huid, dan kun je er het beste niets aan doen, maar wel voorkomen dat het erger wordt. Als je honingzalf smeert wordt de huid inderdaad zacht en is er kans dat het juist sneller opengaat. Ik heb ook lang gezocht naar een goede ondergrond bij sore hocks en nog niet echt een oplossing gevonden. Zand zou kunnen zolang het nog geen open wonden zijn, dat is een stuk beter voor de drukverdeling dan tegels. Maar ja, als het regent wordt dat nat en is het juist slechter. De hele ren bedekken met stro/hooi is fijn voor de voetjes maar verre van praktisch. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om te zorgen voor zachte bedding van hennepvezel en stro op de plekken in de ren waar ze vaak zitten. Beweging stimuleren is ook goed. Als ze lang op dezelfde plek zitten krijgen ze ook drukplekken in de voet.

Mijn konijn heeft echt baat gehad bij het voer van Trovet voor het bijhouden van zijn kiezen. Dat heeft een calcium-fosfor verhouding die vergelijkbaar is met de science selective grainfree.

Jammer dat de konijnenagenda ermee gestopt is. Ik denk dat de smartphone ook wel bijdraagt aan de teruglopende bestelling daarvoor, dat een papieren agenda toch minder gebruikt wordt. Mooie fotokalenders met konijnen heb wel vaker gezien, maar een agenda kan ik je ook niet mee helpen helaas.

Je man mag ook helpen hoor 😉 Als jij bijvoorbeeld het denkwerk doet en hij de uitvoering (cadeaus kopen, inpakken) dan is het misschien wel haalbaar om mee te doen?

Ik heb op de opvang wel vaker konijnen met kale plekken gezien, door een maatje uitgetrokken bij een slechte match bijvoorbeeld of door mijt. Ook bij een operatie wordt er soms wat geschoren. Dat groeit altijd snel weer aan als de oorzaak verholpen wordt. Afhankelijk van hoe groot de kale plek is en of het konijn buiten leeft, is het goed om wat extra stro te geven in koude nachten de komende weken. Nog een praktische vraag: heb je ook nog vragen over blaasontsteking en blaasstenen? Anders pas ik de topic titel aan naar iets met kale plekken, zodat duidelijker is (ook in de zoekmachine) waar het topic over gaat.

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar je zou misschien een foto naar een konijnen trimmer kunnen sturen met de vraag hoe je dit het beste kunt aanpakken. Hoe maak je het schoon na het dwangvoeren?

Mijn ram had in het begin ook hele kleine donkere keutels. Naarmate hij meer hooi leerde eten werden zijn keutels ook beter.

Je vermoeden klopt, gras blijft niet lang in een konijnenren. Ze eten het sneller dan het kan aangroeien en als ze er dan ook nog in gaan graven blijft er al snel alleen maar zand over. Daarnaast moet je zorgen dat ze goed gras gewend zijn voor ze onbeperkt toegang krijgen en dat het gras niet bespoten/bemest is.

Zowel mijn ram als mijn huidige voedster waren te dik toen ik ze uit de opvang adopteerde. Mijn ram had ook nog nooit van hooi gehoord. Mijn ervaring is dat het vanzelf goed komt als je gewoon een afgemeten portie voer geeft en ze genoeg bewegingsruimte hebben. Je kunt het bewegen nog wat extra stimuleren door het voer of de groente te verspreiden in het verblijf. Mijn ram was 2,3kg toen ik hem adopteerde in augustus en bij de afspraak in juli voor de vaccinatie was hij keurig op gewicht met 1,7kg. Ik had toen nog geen handige weegschaal dus heb tussendoor zelf niet gewogen. Mijn voedster heb ik in juni geadopteerd, toen woog ze 2kg. Twee weken terug heb ik haar gewogen en toen was ze al 1,86kg. Voor haar is 1,7 ook het streefgewicht. Qua hooi eten heb ik voor mijn ram van alles geprobeerd, kruiden door het hooi mengen, hooithee aanbieden. Maar bij hem bleek het uiteindelijk gewoon een kwestie van: zien eten doet eten. Hetzelfde geldt voor groente, daar moest hij in het begin ook niets van weten en later at hij toch mee.

1x een niesbui komt vaak doordat er iets irriteert in de neus, bijvoorbeeld water, stof, haar, etc. Niest hij vaker gedurende de dag, dan is dat zeker reden om langs de dierenarts te gaan.

Wat ook nog wel iets is om in de gaten te houden: bij niet gecastreerde voedsters neemt de kans op baarmoederproblemen vanaf de leeftijd van 4 jaar sterk toe. Dus als ze behalve dit baldadige gedrag nog andere bijzonderheden krijgt, zoals meer hormonaal gedrag zoals sproeien, of ze soms pijn lijkt te hebben, dan is het verstandig om naar de dierenarts te gaan.

Mijn vermoeden is dat dit gedrag komt voor wisseling van territorium, omdat het zo vlak na de vakantieoppas begonnen is. Als je de mogelijkheid hebt, dan is tijdelijk weer in een ren denk ik de beste optie. Het is precies wat je zegt, natuurlijk konijnengedrag. Dus afleren zal niet lukken en je wil niet dat ze aan kabels bijten of de bank slopen terwijl je slaapt of niet thuis bent. Hou ze dan een tijdje alleen in de ren, bijvoorbeeld 3 weken als haar gedrag in de ren goed is. En daarna kun je kijken hoe het gaat als je ze onder toezicht weet los laat lopen.

In de konijnenopvang waar ik vrijwilliger ben zijn veel konijnen met Japanner-achtige aftekeningen, maar dat raa zelf komt echt niet zo vaak voor. Tenzij je het konijn zelf bij een fokker hebt gekocht en een stamboom hebt gekregen, of ze een oortattoeage hebben, kun je ervan uitgaan dat het geen raskonijnen zijn en waarschijnlijk ook geen simpele kruising tussen twee raskonijnen, maar een rasloos, mengelmoes, "vuilnisbak" konijntje. Klinkt super denigrerend, maar ik vind ze net zo leuk als raskonijnen hoor! Voor mij is een konijn gewoon een konijn, hoe ze er ook uitzien.

Een Hollander is altijd wit met een gekleurde aftekening op het hoofd en de achterpoten. De aftekening is een soort masker om de oren en ogen en een broek bij de rug en achterpoten. De aftekening kan bruin of zwart zijn, waarvan zwart het meeste voorkomt. Een Japanner is altijd bruin met een zwarte aftekening van strepen over het hele lichaam. Vaak is ook een deel van het hoofd zwart. Dan is er ook nog het Eksterkonijn. Dat lijkt heel erg op een Japanner qua aftekening maar de kleuren zijn anders. Deze zijn wit met zwarte aftekening ipv bruin zoals de Japanner.

Vaak is het wel zo dat je dan gewoon een konijn adopteert, maar je kunt eventueel een afspraak maken dat er geen afstandskosten zijn. Bij de meeste opvangen hebben oudbewoners voorrang op wachtlijst, dus hebben die bij afstand eerder een plekje in de opvang. Koppels worden ook genoeg uitgeplaatst, bij mensen die voor het eerst met konijnen beginnen bijvoorbeeld. Voor hen is het juist fijn om een bestaand koppel te kunnen adopteren zonder de problemen van rangorde bij een pas gekoppeld stel.

@Evee had jouw schuilhok een houten bodem of iets anders zoals een schuiflade of kunststof bodem? Hoe was dat qua schoonmaken?

Proefdieren worden vaak chemisch gecastreerd. Maar hoe dat verder precies werkt weet ik niet.

Gelukkig is een klein opstapje geen probleem. Hij springt bijvoorbeeld nog makkelijk in de toiletten en ik heb nu een ander laag hok waar hij ook makkelijk via het deurtje als loopbrug in komt. Het is echt het trapje naar de verdieping dat hij niet durft, struikelen doet hij niet. Maar dat andere lage hok moet voor de winter wel vervangen worden, het is echt te erg aangeknaagt en het maakt niet makkelijk schoon wat lastig is als ik het wil volproppen met stro.

Wat heftig, ik snap dat je huiverig bent om hem nog eens onder narcose te brengen. Een ongecastreerde ram zul je eigenlijk niet kunnen koppelen. Hij zal zich volledig laten leiden door hormonen. De kans is erg groot dat hij geen andere ram in zijn territorium zal toelaten en dat hij de dames niet met rust zal laten en ze constant zal berijden. Je kunt het proberen, maar de kans is groot dat het niet lukt. Er is ook een kans dat je bestaande koppel erdoor uit elkaar valt. Die kans is er altijd bij een groepskoppeling, maar in dit geval is het waarschijnlijk dat de koppeling heftiger zal verlopen. Je zou de dierenarts kunnen vragen naar castratie onder plaatselijke verdoving ipv algehele narcose. Ik heb er zelf geen ervaring mee maar weet dat het wel eens wordt gedaan. Misschien zal je wat rond moeten bellen naar verschillende dierenartsen om er een te vinden die het doet.

Nu Apollo volledig blind is, durft hij de trap niet meer op naar de bovenverdieping. Dus ik ben op zoek naar een laag hok, liefst een hondenhok-model. Zijn er hier mensen die goede ervaringen hebben met een bepaald merk/type? Ik weet dat er leden zijn die de ferplast dogvilla hebben. Mijn vraag hierover: maakt het makkelijk schoon? Voor mijn gevoel is een hok met schuiflade toch iets praktischer. En staat het genoeg van de grond af tegen de vorst in de winter? Helemaal kunststof is dan wel weer praktisch tegen het knagen. Nog wat extra context mochten jullie aanbevelingen willen doen: het hok komt in een hoge overdekte ren buiten en wordt de voornaamste schuilplaats voor in de winter.

Voor het formaat kijk ik naar: kunnen ze languit liggen, kunnen ze makkelijk omdraaien? Te groot is niet nodig en dan kunnen ze ook meer schuiven, maar te krap lijkt me ook geen pretje. In de praktijk zitten mijn konijnen vaak helemaal inelkaar gedoken tegen elkaar aan achter in de transportbox. Maar als je bijvoorbeeld wat langer moet wachten bij de dierenarts vanwege een spoedgeval dan is de extra ruimte wel fijn. Kijk ook naar de kwaliteit van het handvat. Je wil niet dat dat loslaat terwijl je de konijnen naar de auto draagt. Ik heb zelf de Savic Trotter, voor zowel konijnen als onze kat, en ben heel tevreden.

Dit klinkt als een goed plan. Iets meer toenadering maar nog niet wat het zou moeten zijn. Dus nog geen reden voor afbreken maar er moet wel verbetering in komen uiteindelijk. Veel succes nog!

Heel veel sterkte! Je hebt alles gegaan dat je kon. Je bent meteen naar de dierenarts gegaan toen je merkte dat er iets mis was, hebt hun advies goed opgevolgd, en nog extra hulp gezocht toen het slechter ging. Het is vreselijk om niet te weten wat er precies was, maar ook al wist je het wel, dan had je niet meer kunnen doen dan je nu deed.