dexenbobbi

Volgens de dierenarts was suikerziekte ook lastig te bepalen, vandaar de inzet op EC. Ze zit nu een weekje aan de panacur. Bij Dex is het pijnlijke abces vandaag open gesprongen. De dierenarts was er blij mee en vanuit hier gaan we (lees: mijn vriend zodra hij thuis is) het proberen verder uit te drukken op advies van de dierenarts en vervolgens 2x per dag spoelen met fysiologisch zout en smeren met cavasan. Ondanks hoe rood en pijnlijk het eruit ziet houd Dex zich super goed en hij laat het normaal wel heel goed zien als hij niet lekker is. Dat stemt me dan weer hoopvol. Bij Bobbi weet je het nooit zeker, die is zo goed in het verbergen.

Bobbi heeft heel veel rugklachten en daarnaast EC of diabetes (dat zijn we nu aan het uitsluiten door te behandelen voor EC). Maar net als Dex is ze overall nog goed en blij. Ze eten allebei ook goed. Als ze moeten gaan dan eigenlijk het liefst samen. Ze zijn zo ontzettend gehecht aan elkaar, maar ik weet niet of een dierenarts dat zomaar doet. In dat geval wil ik het met Dex best nog even rekken door het pijnlijke abces te behandelen. Dan doe ik dat voor Bobbi ipv voor mezelf omdat ik hem niet wil laten gaan.

Helaas slechter nieuws dan gedacht, het is terug bij beide oortjes en beide gehoorgangen zaten vol met pus. Er wordt nu geschakeld met een specialist of een lateral wall resection nog een optie is, maar daar was de dierenarts niet zeker van.

Heb eind van de middag een afspraak bij de dierenarts. Dex heeft heel veel last van zn linker oortje en ik heb het idee dat er bij zijn rechter oortje ook weer iets zit, al reageert hij daar totaal niet op. Ben een beetje heavy hearted door de situatie, ik hoop echt dat ze nog iets voor hem gaan doen. Al moet ik weer wekenlang de wond verzorgen, been there done that. En als we de keuze moeten maken hem te laten gaan, wat moet ik dan met Bobbi. Ze is ook ziek, maar niet zó ziek dat het niet meer gaat. Maar ze kan totaal niet alleen zijn, ze raakt altijd gigantisch in de stress als Dex er even niet is (ze bevriest compleet en wil niks, ook niet eten) en we willen eigenlijk geen nieuwe konijnen meer..

Het zit inderdaad aan de kant waar alles weg gesneden is. De andere kant voelt nog helemaal vlak. Ik ga sowieso maandag met onze eigen dierenarts bellen. De dierenartsen die hier in de regio weekenddienst hebben zijn niet konijnkundig en dat vertrouw ik dan ook niet zo.

Ik wilde mn oude topic erbij halen, maar die had al een slotje dus daarom even een korte samenvatting. Afgelopen augustus is Dex geopereerd aan 2 grote abcessen onder zijn oortjes. Aan de linker kant is het abces volledig verwijderd en rechts is alleen open gesneden en hebben we 3 weken leeg gehaald en moeten spoelen. Een hoop pijnstilling en antibiotica erbij en eind goed al goed. Ik zat net even bij Dex en voelde langs zijn oortjes en ik voel wéér een abces. Hij reageerde er ook direct op door met zijn kopje te schudden. Het zit aan de linkerkant, waar geopereerd is en het is heel klein. Wat moet ik hier nu mee? De dierenarts (konijnkundig) gaf aan dat als het terug zou komen ze daar niet meer veel aan kunnen doen, maar ik wil mn beestje ook niet kwijt. Hij is nog maar 6 en gedraagt zich verder ook normaal (als hij pijn heeft is het een enorme drama maker dus dat herken ik direct.) Wat is wijsheid in dit verhaal? Of heeft mijn dierenarts ongelijk? Financieel is het momenteel ook nogal een uitdaging want ons andere konijntje Bobbi zit ook met allerlei gezondheidsuitdagingen. De afgelopen 2/3 maanden hebben de 2 pluizenbolletjes me al meer dan €1000 gekost.

Hi allemaal, Dex is 3 weken geleden geopereerd aan 2 grote abcessen onder zn oren. De ene kant is volledig verwijderd, de andere kant is open gesneden, leeggehaald en de rest van de zorg was voor ons. Dit is overigens goed gegaan. Geen voelbare verdikking meer en we hebben de wond 2 weken open kunnen houden om te spoelen en schoon te maken. Dex is kaal geschoren rondom de abcessen, maar het valt me op dat de haargroei maar niet terug komt. Hij heeft wel eens eerder een kale plek gehad door veelvuldig wassen van zn vriendin, maar dat haar groeide binnen no time terug. Is het normaal dat dit na een operatie langer duurt? Stress? Bijwerking van de antibiotica (krijgt hij nog) en pijnstilling (een week gestopt)? Of moet ik hier iets mee?

Hebben ze haar gebitje niet bekeken? Mijn ervaring met haakjes is dat ze liever geen hooi eten. Wel brokjes en groente. Het kan ook zijn dat ze wat verstopt zit door het verharen, dat doet pijn en bij pijn stoppen konijnen vaak met eten.

@Kolino als het ik goed heb begrepen is aan het linker oor een lateral wall resection gedaan, maar kon dit rechts niet. We beginnen de schoonmaaksessie altijd met een kleine kroelsessie, daarna brokjes en maken we terwijl hij eet een dicht compartiment in de ren zodat zijn ruimte beperkt is. We eindigen de ellende altijd met wat lekkers. Hij is dan wel wat bozig, maar dat is niet langdurig. We laten hem daarna ook altijd even met rust zodat hij bij kan komen. Maar is het bij jou uiteindelijk wel goedgekomen? Ik lees vaak dingen over euthanasie bij abcessen.

Hi allemaal, Dex is maandag geopereerd aan de 2 abcessen onder zijn oren. Links is het volledig verwijderd, rechts ging dit niet vanwege de grootte en ligging tussen bloedvaten en zenuwen. We haalden hem dus op met een open wond. De afgelopen dagen krijgt hij pijnstilling (metacam), antibiotica (cotrimoxazolum) en moeten we de open wond 2 keer per dag insmeren met cavasan. Omdat er snel een korst vormt (die we het na het te hebben geweekt met een watje met lauw water er af pulken) moeten we nu ook nog 2x per dag gaan spoelen met fysiologisch zout. Ik wil alles doen voor mijn diertjes, maar ik vind het enorm zielig en zie er dus ook een beetje tegenop. Er is ook geen prognose gegeven dus je doet het ook niet met de wetenschap dat het goed komt. Wat is jullie ervaring hiermee? Als we niet met de wond bezig zijn is Dex zn blije zelf. Hij eet inmiddels ook weer goed en is heel levendig. Tips om het spoelen makkelijker te maken voor zowel hem als ons zijn ook welkom.

Er hoeft alleen zalf in. Eten deed hij gelukkig vrij snel na thuiskomst. Ik moet het hem wel aanbieden en het zijn kleine beetjes, maar voor nu genoeg.

Dex is vandaag geopereerd aan de abcessen onder zijn oren. 1 is volledig weggehaald, maar bij de ander hebben ze dit niet meer gedaan vanwege de grootte en locatie. Deze is open gesneden, leeg gehaald en is open gelaten. We moeten nu 2x per dag een zalfje in de open wond aanbrengen. Het aanbrengen is gelukt, maar de kleine schat is gelijk aan het wassen geslagen dus ik vraag me af of alle zalf er inmiddels niet uit is. Hoe pakken jullie dit aan of ben ik overbezorgd? Hij krijgt ook nog antibiotica los van de zalf.

Ik zit bij een konijnkundige dierenarts dus ik ga er vanuit dat het goed komt. Hij had het erover dat ze het inclusief kapsel verwijderen en de wondjes een beetje open laten en dat ik daar medicatie of zalf in/op moet smeren. Hij is de 21e pas aan de beurt.

Ik heb gelijk de dierenarts gebeld na je eerste reactie en kon ook direct terecht. Zijn inderdaad 2 abcessen op dezelfde plek. De dierenarts had het nog nooit zo synchroon bij een konijn gezien. Hij wordt de 21e onder narcose gebracht om ze te verwijderen.

Komt zoiets dan aan beide zijden voor met dezelfde grootte?

Mijn kleine herrietrapper heeft sinds kort een bult bij zijn beide oortjes. Hij is inmiddels 6 jaar oud en ze zijn nooit zichtbaar geweest. Ze ogen niet rood, hij zit er niet aan, ik mag ze gewoon aanraken en hij laat niet merken dat dat onprettig is. Hij eet en drinkt verder ook goed en is een blije bunny. Is dit iets normaals? Ze zijn aan beide kanten ook ongeveer even groot.

Mijn koppeltje is al 5 jaar zindelijk en ze zijn beide jaren geleden gecastreerd. Er hebben zich nooit problemen rondom de zindelijkheid voorgedaan, tot nu. Mijn voedster plast ineens overal. Ik heb de dierenarts gebeld, haar urine opgevangen en dat is getest. Kwam niets uit. Er is vervolgens nog een bloedonderzoek gedaan en ook daar kwam niets uit. Het gedrag zou “tussen haar oortjes” zitten. Ze gedraagt zich verder normaal, eet goed, drinkt niet meer of minder dan anders en vertoont geen tekenen van EC. Ik ruim alle plasjes op, gooi de papieren doekjes in de toiletbak (daar plast ze ook nog steeds op overigens) en maak alles schoon met water en natuurazijn. Ik doe dit structureel, maar ze blijft het doen. Op allerlei random plekken. Ze heeft (denk ik wekenlang) de matten in de ren ook als plasmat gebruikt, daar kwamen we vanmorgen achter toen we op zoek waren naar de bron van een enorme ammoniak lucht. We hebben net nieuwe bodembekleding besteld, want de urine is volledig in het vinyl getrokken. Zou het werken wanneer we de ren binnen ontdoen van alles wat er nu instaat en alles opnieuw bekleden zodat de geur eruit is? Of is dit zinloos? Andere tips zijn ook welkom.

Ze hebben een groot schuilhuisje waar ze regelmatig in liggen. Qua warmte zou het kunnen. Ik heb 2 icepods in de ren liggen en die zoeken ze regelmatig op. Is andere jaren ook nooit een issue geweest eigenlijk.

In april poste ik dit topic en na een paar dagen stopte Dex plotseling met het obsessief graven. Helaas is het nu weer een week aan de gang. Zodra ik slaap word ik weer wakker door het gegraaf (het geluid hoor je door alle deuren heen) en ook overdag gaat het non stop door. Het is alleen stil als hij slaapt. Ik weet niet meer wat ik met hem aan moet en waarom dit na al die jaren ineens gebeurt. Hij heeft 3m2 aan vaste ruimte (ze wegen 2 en 1 kg), ze hebben graafmatten, een graafbak (wordt niets mee gedaan), knaagmateriaal, voldoende eten en aandacht. Wat kan dit toch veroorzaken? Het lijkt wel alsof hij kortsluiting krijgt en echt alleen nog maar kan graven. Is dit een bezoekje dierenarts waard?

Is te overwegen, als hij 1 keer met zn nageltjes blijft hangen is dat misschien een pijnlijk lesje. Alleen gister net een nieuwe bak gekocht in de hoop dat het iets zou doen haha, ga deze wel onthouden

Dus toch.. Obstakels en voedselverrijking kan ik idd wel proberen. Meer ruimte laat mijn woonkamer niet toe. En ze hebben echt ruimte zat om te rennen en springen nu. Het zijn maar dwergjes.

Het maakt lawaai doordat hij op de bodem van de toiletbak graaft, nagels op plastic is ellende en zeker in een stil huis. Ze hadden altijd hooi in de toiletbak, maar dat maakt het graven helaas niet minder. Het weghalen van het hooi ook niet. Graafbak heb ik van buiten naar binnen gehaald voor ze, maar de obsessie met de toiletbak blijft. Nul interesse voor de graafbak terwijl hij daar gedurende de zomer heel wat tijd in door brengt.

Goedemorgen allemaal, Laat ik beginnen met dat ik weet dat graven natuurlijk gedrag is, maar sinds een week of 2 doet Dex dit ineens in zijn toiletbak. De hele dag en nacht door. We liggen ‘s nachts urenlang wakker door het geluid dus de maat is een beetje vol. Ik heb Dex al 6 jaar en hij heeft dit nooit eerder gedaan. Ik heb matten in de ren liggen waar hij altijd in heeft gegraven. Hij heeft ook altijd een goede band met Bobbi gehad, maar sinds het graven in de toiletbak heeft Dex ook steeds ruzie met haar. Een graafbak trekt zn aandacht niet weg, een nieuwe toiletbak ook niet. Ze hebben 3 m2 aan ruimte, ze zijn allebei jaren geleden gecastreerd, ik weet gewoon niet wat dit voor gedrag is en hoe ik mijn nachtrust terug krijg. Als chronisch zieke is dit echt heel heftig.