Jamesthebunnybutler

Goed dat de ram nu apart zit. Waar is het 5 maanden babykonijn? Zit die ook apart? Die is namelijk al lang vruchtbaar en als het ook een ram is, kan hij zijn moeder zwanger gemaakt hebben. Konijnen zijn na de bevalling meteen weer vruchtbaar en meestal dus ook weer direct zwanger. Uit elkaar dus. Of deze konijntjes in leven blijven kan niemand zeggen. Ja, een broer en zus kunnen gezonde konijnen op de wereld zetten, maar het risico op afwijkingen is vele malen groter dan wanneer de ouders geen familie zijn. Lastig dus. Tot een bepaalde periode kun je trouwens een abortusprik geven aan een zwangere voedster. Uit je verhaal begrijp ik niet helemaal of de voedster nu al voor de tweede keer bevallen is, maar als dat niet zo is zou je dat nog kunnen overwegen als ze nog niet zo ver is. Hoe dan ook een vervelende situatie. Heb je een plan voor alle konijntjes? Wordt de ram gecastreerd?

Trouwens wel eens met het advies om narcose even niet te doen hoor. Is toch best spannend met een ouder konijn en je weet niet of er dan iets uit gaat komen.

Als ik eerlijk ben zou ik niet naar Ridderkerk gaan voor een second opinion. Prima dierenartsen daar, maar niet echt gespecialiseerd hierin. Waar woon je? In de buurt zitten nog wel wat andere dierenartsen die meer gespecialiseerd zijn in konijnen. Mag ik misschien eigenlijk niet zeggen (ik ben vrijwilliger bij Knaagspoor), maar vind ik wel. Heette Karel al Karel in de opvang? Ik ben benieuwd of ik hem ken!

Balen die ondertemperatuur. Dat is altijd zo lastig, want daardoor blijven ze ook slecht eten. Heb je iets om het gas op te laten lossen of iets van technieken om wat te masseren als ze dat toelaat? Gelukkig niks te zien op de röntgenfoto, dat scheelt al! Gebit is ook oke neem ik aan? Versleten werveltjes is inderdaad niet zo gek, is het in zo'n mate dat pijnstilling daar nog wat in kan verlcihten? Sterkte met haat het weekend!

Feli eet weer hooi en wat groenten! Niet meer dwangvoeren dus... 🙂 Fijn dat Zoetje meer brokken gegeten heeft, maar die buik klinkt inderdaad wel zorgelijk. Balen en spannend ook... Sterkte!

Hoe gaat het nu met haar? Het kan natuurlijk zijn dat ze iets onder de leden heeft. Ik zou daar wel aan denken als het eerder niet voorkwam. Je zou kunnen overwegen om een röntgenfoto te laten maken en evt bloed af laten nemen. Dat eerste geeft vaak meer uitsluitsel trouwens. Hier is Feli gisteren gecastreerd. Ze had in de middag bij de DA al gegeten, maar was thuis erg zielig. Gisteren en vandaag moeten dwangvoeren. Mijn andere voedsters heb ik na castratie niet hoeven dwangvoeren, dus viel een beetje tegen! Net heeft ze gelukkig wat hapjes peterselie zelf gegeten.

Ja, dat kan idd zeker ook. De manier waarop ik het verhaal interpreteerde was dat de babies uit het nest gehaald waren door moeder. Zeker omdat ze ook zo klein waren, dat zie je dan regelmatig. Maar goed dat je dit schrijft, want wat jij noemt kan zeker ook.

Grappig, mijn partner en ik lusten het ook echt niet. Hij is er panisch voor. Als ik een groen blaadje ergens overheen die dan denkt hij meteen dat het koriander is.

Oh no, jij dacht laat ik meteen maar even wat inspiratie delen? Haha..

Haha Feli is de nieuwe vriendin van Siem!

Wat fijn! Dat scheelt weer! Gewoon in de gaten houden die knul :).

Als je een goede dierenarts hebt zou je dat kunnen overwegen, maar voor veel dierenartsen is dit echt een te specifieke vraag. Je zou contact kunnen opnemen met stichting konijnenbelangen. Verder kun je konijnenopvangen benaderen. Ik ken maar 1 persoon die echt specialist is hierin maar ik wil haar contactgegevens niet delen. Lastig hoor wat nu te doen. Ik zou denken dat het moeder veel stress oplevert, maar ik ken het konijn natuurlijk ook niet.

Hoe is het gegaan met de spoeling?

Ach arm beestje. Sneu voor haar en lastig ook dat je niet helemaal weet waar het nou door komt. Je ziet het wel vaker bij oudere nijnen, maar bij Vlekje oogt het wel erger dan gewoon wat traanogen. Ik zou ook denken aan misschien een zalfje ofzo, maar dan is de vraag wat voor zalfje. Mooist zou zijn om de oorzaak te vinden natuurlijk. Zou het niet vanuit haar matige gebit komen dat ze dit probleem ook heeft?

Het enige advies dat ik eigenlijk heb is zorg dat je contact hebt met iemand die hierin gespecialiseerd is. Het voeden van konijntjes is lastig en echt heel vaak overleven ze dat niet, ook niet als je heel goed weet wat je doet. Garanties heb je dus niet. Jongen worden vaak niet voor niets uit een nest gegooid. Als ze het overleven merk je vaak later dat ze toch echt iets mankeren of altijd achter zullen blijven in groei. Ook na een paar maanden kunnen ze dan vrij plotseling overlijden. Hoeft uiteraard niet, maar houd er wel rekening mee. Met de jongen die nog wel in het nest zijn moet je niets doen, behalve controleren of ze nog in het nest liggen en het oke doen qua groei. Na een aantal weken kun je ze dagelijks gaan wegen. Ik weet niet precies vanaf hoeveel weken je dat kan doen met weinig risico dat mama de jongen gaat verstoten eigenlijk. Let wel echt goed op stress van mama hoor als je haar bij de twee kleintjes zet. Dat kan ook best effect hebben op het voeden of verzorgen van de grotere babies. Ik heb er niet zo veel verstand van dat ik echt kan zeggen of dat wel of niet verstandig is, maar dit soort dingen doen zou ik wel echt met een specialist overleggen. Sommige konijnenopvangen hebben wel mensen die hier heel veel ervaring mee hebben, mocht je nu geen contact met iemand hebben.

Geen idee. Ik weer dat verschillende dierenartsen het niet meer doen omdat het dus niet echt werkt, maar ik zou eens een balletje kunnen opgooien. Dank je.

Dat is niet gek hoor! Werd weleens gedaan, maar die ringetjes worden eigenlijk altijd afgestoten en vallen er daardoor weer uit...

Ik denk dat ze knoflook nog lekker zou vinden ook en dat spul is natuurlijk ook echt niet goed voor ze. Echt lastig, veel van wat ze vies vinden is ook behoorlijk giftig. Inderdaad het is gelukkig nog ietsje open, maarja, het blijft wel verder dichtgroeien. Denk dat er binnenkort geen gaatje meer is, maar dan kijken we wel weer verder.

Helemaal eens met bovenstaande. Een konijn dat gilt bij een gebitscontrole is al echt niet oke, dat doen ze alleen bij helse pijn of bijna overlijden. Die röntgenfoto is absolute noodzaak, het klinkt alsof je konijn echt veel pijn heeft. Ik weet ook niet of ik dat bij dezelfde dierenarts zou laten doen... Die melding zou ik ook zeker maken, maar ik zou ook bij de praktijk zelf een officiële klacht indienen. Wat een bizar verhaal. Ik hoop dat dit goed gaat komen. Voor nu heel veel sterkte.

Net Siem's oor laten checken. Opening is nog groot genoeg, hoeft voor nu gelukkig niet verder open. Overmatig likken aan het oor door Feli lijkt de oorzaak. Heel irritant, want ze leert het niet af. Ik heb terracortril gekregen om erop te smeren, dat is even goed voor het wondje maar ook bitter waardoor Feli misschien stopt met likken aan het oor. Heel dat oor volgesmeerd, nog geen vijf minuten later zit Feli het er vrolijk weer uit te eten/af te likken. Wat zou ik nog voor viezigheid op zijn oor kunnen smeren om haar enigszins te stoppen? DA zei van dat spul tegen nagelbijten en dat dan op een laagje vaseline doen, maar ik weet niet wat voor prut dat is. Vind dat een beetje spannend geloof ik.

Oh wat rot zeg. Gelukkig zijn ze erachter gekomen met onderzoek tijdens vaccinatie, maar het is een lastig dilemma nu.

En met bron hoeft het ook niet waardevol te zijn. Een conclusie van een onderzoek lezen is iets anders dan het onderzoek op methodologische kwaliteit beoordelen en dan bepalen of de conclusie ook getrokken had kunnen worden met het onderzoek. Iets kan volgens iemand wetenschappelijk bewezen zijn, maar belangrijker is om te weten of de methode om bij dat bewijs te komen ook kloppend is. Heel vaak is iets gewoon een mening. Dat kan best waardevol zijn, maar je kan er geen conclusies aan verbinden.

Een konijn dat door zijn rug gaat heb ik nog nooit gehoord. Natuurlijk kunnen erg rugklachten zijn, maar vaak is daar dan een duidelijke oorzaak voor te vinden op een röntgenfoto. Artrose, hernia, een breuk etc. Dat kan je niet zonder röntgenfoto uitsluiten. EC kan je alleen uitsluiten met bloedonderzoek, maar dat is ook niet erg betrouwbaar. Met urineonderzoek kan je EC nooit uitsluiten. Bij deze symptomen gaan bij mij ook alle alarmbellen rinkelen voor EC. Kan je nog voor een second opinion gaan? Starten met behandeling voor EC kan in ieder geval geen kwaad en als blijkt dat dit het toch is, ben je er vroeg bij.

Ik zou ook zeker nog overwegen om voor dexamethason te gaan in dit geval, prednisolon wordt ook nog weleens gegeven. In Rotterdam is Elly Ebbens (DAP Overschie heet de praktijk geloof ik) een goede dierenarts. Ik vind haar praktijk niet prettig en aan haar als persoon moest ik destijds ook echt wennen (ze is wat lomp), maar ze is wel echt kundig ook met konijnen. Verder ken ik alleen nog Dierenkliniek Animalis in jouw regio, maar dat is in Delft. Die is ook erg kundig. Veel sterkte. Het is naar. Wat ik destijds bij mijn konijn deed is wat wortel raspen en voor de neus leggen. Dat wekte toen heel goed. Verder gewoon alles in de buurt leggen. Als hij zelf wil eten is dat winst en is er geen stress voor hem doordat je moet dwangvoeren.

Oh, jammer dat je mijn reactie zo geïnterpreteerd hebt, want het was niet de bedoeling om jou als persoon aan te vallen. Het was echt niet mijn intentie om jou als persoon egoïstisch te noemen, maar de keuze die je zou maken zou ik in dat geval een beetje egoïstisch, als in met name in belang voor jezelf kiezen. Jouw visie hierin is anders als die van mij en sommige andere mensen en dat is niet erg. Dus, echt excuus als je het vervelend opvatte. Het heeft nu ook geen zin om een discussie te hebben over wat wel en niet wetenschappelijk bewezen is. Desondanks vind ik het mooi om te lezen dat je uiteindelijk kiest voor een koppeltje konijnen. Och je kunt echt zo'n hechte band hebben als je er twee hebt, maar het is ook erg afhankelijk van het konijn. Toen ik op kamers woonde sliep mijn koppeltje konijnen op mijn bed (zou ik nu nooit meer doen maar toen was het echt leuk). Ik neem zelf meestal het niet zieke konijn niet mee naar de dierenarts, maar het ligt er ook aan wat er aan de hand is. Bij een operatie doe ik het soms wel, maar ook afhankelijk van hoe klef het koppeltje is. Bij iets dat besmettelijk is doe ik het ook. Als er een konijn overleden is koppel ik zelf altijd vrij snel, meestal na een week. Iets langer wachten kan ook hoor, meestal wordt er maximaal een maand aangehouden. Ik ga met het overgebleven konijn naar een opcang voor een speeddate en koppel ze dan thuis verder. Als je daar geen ervaring mee hebt of niet ziet zitten kun je ook kiezen voor een koppelvakantie en worden ze daar helemaal gekoppeld.