Bunnybabys
-
Items
188 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Bunnybabys
-
-
Ik heb net een gezellig koppel in huis. Maar de voedster bijt altijd in mijn vingers, ook zonder eten erin...
Weet iemand of dit iets is? Grooootse honger? Gedrags-dingetje? Of iets anders?
Het lijkt niet op (hok)nijd. Ze komt vrolijk op me af, aaien wilt ze nog niet, dan rent ze gauw weg. Maar als ze vingers/handen ziet, bijt ze erin. Vaak heb ik dan eten erin, dus misschien snapt ze het nog niet helemaal.
Ze is een volwassen konijn, mocht dat iets toevoegen.
-
Ik ben ook zeker voor een maatje. Mijn voedster knabbelde vroeger ook op alles van mij (haar, trui, broek) en zette het op een graven in mijn trui en broek. Heel maf, maar ik denk dat het ook gewoon speelgedrag is van konijntjes, ze ontdekt alles nog. Nu doet ze dit nooit meer, tenzij ik in de weg zit.
Een vriendje neemt dat ontdekken dus hopelijk niet af, maar maakt haar zeker gelukkiger. Mijn voedster heeft even alleen gewoond na de dood van een vriendinnetje, ze was toen rond de 5 maanden oud. En ze kreeg daarna een nieuw vriendje. Het is me een stel, maar o zo leuk. Ze worden beide (letterlijk) ziek als ze gescheiden zijn.
-
Een van mijn konijnen is bang voor mijn hand als die naar ui/knoflook/kruiden ruikt. Rent als een bezetene weg. Ook voor pizza is ze bang, haha!
Als er wordt gekookt zit ze ook angstig, haar vriendje maakt het niks uit.
Ze is ook bang voor alles wat uit de keuken komt. Als iemand net thuiskomt bijvoorbeeld.
Bijzonder beestje...
-
Kan mijn rammetjes gedrag ook komen van het feit dat ik hem de laatste tijd best veel heb moeten optillen om zijn pootjes te checken?
-
Ze zijn al zeker een halfjaar samen. Toevallig is mijn rammetje vandaag en gister chagrijnig (lijkt wel). Duwt mijn hand en mijn voedster steeds weg en volgt mijn voedster zelfs om dan weer een duwtje te geven.
-
Mijn voedstertje is nu een maand of 10, is gecastreerd, maar nog steeds haar hyperactieve zelf (heel gezellig!). Volgens mij moet mijn ram er alleen af en toe aan geloven: ze rijdt nog steeds soms op zijn hoofd, snuffelt aan zijn pootjes (in behandeling voor zere hakjes) of drukt haar kop onder zijn hoofd/buik/kont. Vooral als hij lekker ligt te relaxen. Hij hapt soms van zich af (snap ik wel), waardoor ik een paar keer per week een pluk van haar in hun ren vind.
Gaat ze nog wat kalmeren? Is dit erg? Zijn er meer mensen met hyper/stuiterende konijntjes en wat is jullie ervaring?
-
Hoi allemaal,
Mijn voedster heeft een aantal grote druppels (donker)bruine urine op hun witte kleedje achtergelaten. Ik heb haar gecheckt, ze heeft geen wondjes van onder en is gecastreerd. In de druppen zag ik ook een beetje restant van keutel/bdk. Ze drinkt goed (zoveel dat het normaal best doorzichtige urine is).
Herkent iemand dit? Is het vocht wat bij keutel/bdk meegekomen kan zijn? Kan dat überhaupt?
-
Bedankt voor je reactie. Ik heb gelukkig wel een kk dierenarts, dus ik vertrouw er wel op dat het goed komt. Ik vind inderdaad die tijd ertussen zo spannend. Een swab doen, lijkt mij inderdaad een goed plan (als het lukt, ik begreep dat daar meestal wel een aardige hoeveelheid snot voor nodig is).
Ik geef ze nu maar echinacea druppels in het water, in de hoop dat ze zo fit mogelijk blijft.
-
Lieve BB'ers,
Ik zit in een lastige situatie. Over een paar dagen ga ik weg voor bijna 4 weken, waar ik tussendoor 1x thuis kom. Mijn konijntjes worden eerst door mijn vriend verzorgd voor 1,5 week en daarna door een vriendin voor 2 weken.
Mijn voedstertje heeft nog steeds een beetje snotklachten, ze is voor de rest lekker actief. Ik spot soms een beetje snot en af en toe een niesje, ze piept ook zachtjes (maar dat heeft ze in verschillende gradaties altijd gedaan). Ze is hartstikke vrolijk en eet voor 10. Ze is wel herkoppeld met haar vriendje, hij heeft geen last (maar wordt depressief als hij alleen zit).
Mijn dierenarts (en ik ook) denkt eigenlijk dat ze het best te behandelen is met injecties, aangezien de orale antibiotica niet heel veel bijzonders deed. Maar het toedienen hiervan is wel erg veel gevraagd van de oppas (zowel het toedienen zelf als steeds naar de DA rijden). DA stelde voor om deze kuur dus uit te stellen tot ik terug ben.
Hebben jullie nog tips wat we tot die tijd kunnen doen? Is er misschien nog een soort antibioticum wat ik kan opperen om wellicht toe te dienen? Ik weet dat ze eerder van haar snot af is gekomen met injecties (duplo, nog wat) icm flagyl. Helaas wilde de DA 3 weken terug nog niet starten met injecties, maar eerst enrobactin proberen.
-
Succes! Mijn voedstertje (al meer dan een halfjaar bij ons) knaagt ook nog 'stiekem' aan alles en als ik op haar af kom, rent ze weg met binkies. Ze weet het dondersgoed. Haar vriendje doet het ook na, heel fijn...ahum...
Ik heb gewoon gezorgd dat er een rennetje staat om de dingen die ze niet mogen eten. Voor de rest vrees ik dat ze het nooit leren bij mij...
-
Sinds hij weer is herenigd met zijn vriendin, leeft hij op en eet lekker hooi en brokjes. Groevoer wil hij helaas nog weinig van. Hij eet 1-2 blaadjes witlof of andijvie, en dan is hij er wel klaar mee... En juist met al dat haar wat hij binnenkrijgt, wil ik dat hij goed vocht binnenkrijgt.
-
Het was een mooie kleine blaas, geen sludge te zien. Alleen twijfelachtige sporen van bloed.
-
Hoi allemaal,
Er is in korte tijd veel aan de hand hier! Mijn voedster kreeg weer snotklachten, antibiotica mee (verlengen we nog een week, maar lijkt goed aan te slaan gelukkig). Omdat ze wat zwak was, ging mijn ram achter haar aan jagen. Niet bevorderlijk voor haar herstel, en ik ben wel bang voor besmetting.
Dus het stel zit sinds vorige week apart. Mijn ram heeft besloten dat hij niet meer wil eten. We zijn bij de DA geweest, die vond een beetje bloed in de urine. Zijn buik was goed en aan zijn gebitje niks bijzonders. Nu geef ik hem dus dwangvoeding. Hij eet zelfstandig maar een paar brokjes (2-3 stuks) als ik het 's ochtends voorschotel. Van pompoenpitjes en andere snoepjes eet hij iets meer, maar ik ben nog lang niet tevreden. Hooi eet hij ook een paar sprietjes per dag van. Hij drinkt volgens mij ook wel een beetje.
Ik geef hem ook cisaral en carprofen (op advies van DA).
Hij ligt veel languit op zijn zij, gaat liggen met een bunnyflop, dus ik ga er niet van uit dat hij dit doet vanwege pijn. Maar hij lijkt absoluut ook niet zichzelf. Hij laat zich aaien, waar hij normaal niet zo gediend is daarvan.
Herkent iemand dit? Is er iets wat we nog over het hoofd hebben gezien?
-
Bedankt! Als ik steeds maar aan 1 kant snot zie, zal ik het eens vragen of dat een mogelijkheid is. Ze zit nu sinds woensdagmiddag aan de enrobactin en heeft een kuur van 8-10 dagen (mocht het voor de 8e dag over zijn, mocht ik stoppen).
Ze heeft nog geen heftige klachten, maar wel wat brommen af en toe. Ze niest nauwelijks, toen ze als baby snot had had ze enorme niesbuien.
Ik heb goede hoop, maar wil het proces wel zo kort mogelijk houden natuurlijk. Ze is gelukkig al wel weer helemaal zichzelf (een beetje anders, omdat ze nu alleen is ipv met vriendje), na het dierenartsbezoek had ze 1,5 dag nodig om weer te ontspannen.
-
Ik ook. Heb daar eerlijk gezegd nog wel vertrouwen in, maar spannend is het zeker.
Ben wel benieuwd: wanneer mag ik effect gaan verwachten van de enrobactin?
-
Inmiddels gedraagt ze zich nauwelijks meer ziek. Is weer lekker brutaal en nieuwsgierig! Hopelijk zijn we een beetje vlot van het snot af, aangezien ik er vroeg bij ben... De nijntjes blijven wel even gescheiden tot ik weet dat zij hem niet meer kan aansteken.
-
Hoi, ja ik heb mazzel gehad dat ze het altijd zo opsnoepte. Inmiddels vermeng ik het met vermalen korrels en snoept ze dat papje op...
Ze is op dit moment bijna 10 maanden.
Ik heb hopelijk vandaag telefonisch contact met mijn kk da. Ze blijft nog even gescheiden van haar vriendje, helaas, ik wil eigenlijk ook graag besmetting voorkomen. Na haar castratie heeft hij haar ook opgejaagd, omdat hij door had dat zij zwakker was. Toen ik heb ze ook herkoppeld en dat ging uiteindelijk prima. Dus fingers crossed dat dat nu weer het geval is.
-
Voedster likt helaas niet (zoals normaal) de medicijnen op uit het spuitje. Ze eet ook minder enthousiast dan normaal, maar uiteindelijk zijn alle brokjes erin gegaan. Ze is ook wat bang voor mij, waar ze normaal op schoot springt. Ik vind het maar niks.
-
Dat snap ik hoor :). Die ene keer dat ze naar buiten waren, was in de zomer.
Maar helaas, ze heeft nu ineens toch echt wel snotklachten weer. Zo jammer. Hopelijk snel ervan af.
-
Update: mijn rammetje jaagt alleen achter haar aan (likt soms ook haar koppie). Maar ik vertrouw ze vannacht niet samen. Mooie bijkomstigheid dat ik ook niet bang hoef te zijn voor besmetting. Mijn rammetje zit nu in de keuken en mijn voedster blijft in hun eigen hok. Doe ik hier goed aan? Kan ik iets anders doen?
Bah, ik ben er weer helemaal naar van. Altijd wat.
De da spotte ook iets wat beginnende haakjes kan zijn. Wat kan ik daarvan verwachten?
-
De Carprofen weet ik ook niet zeker, hoeft ook maar 2 dagen. Ik denk dat ik morgen misschien nog even mijn vertrouwde da bel.
-
Bij de dierenarts was haar neusje bijna schoon. Carprofen mee en enrobactin. Maar voor mijn andere nijn vonden ze niet iets nodig... Ik heb sterk de neiging om mijn eigen da (dit was de avondploeg) morgen nog ff te bellen.
-
Mijn rammetje jaagt haar ook ineens op. Zou dit dan toch misschien de reden zijn dat hij dit al een tijdje ineens doet?
-
Mijn konijntje wat als baby een half jaar terug snot had (en ik nooit iets echt zichtbaars zag, alleen veel niezen), hoor ik net een harde nies maken en ze heeft een vies neusje aan een kant.
Dierenarts is gebeld, ik kan zo nog heen. Kan ik haar samen met haar vriendje laten? Ze zijn al wat wiebelig omdat het lente is ofzo. Maar haar vorige vriendinnetje had ze aangestoken en die overleed...
Tips? Ik hou jullie op de hoogte. Bah!! Zo vlak voor de vakantie natuurlijk.
Altijd bijten in vingers (geen agressie)
in Gedrag archief
Geplaatst:
Ze bijt helaas flink hard, haha! En ze valt ook echt aan op haar eten alsof ze al dagen niks heeft gehad. Misschien in haar "vorige leven" wel...