Laura1984
-
Items
14.111 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
1
Berichten die geplaatst zijn door Laura1984
-
-
Gebeurd hier ook dagelijks, dan kuren ze zich in een paar minuten even helemaal uit en kan het maar niet op met de binkies en het rondracen, en dan opeens is het weer rustig
-
Ik heb geen ervaring met het ziektebeeld en kan je daar dus geen tips over geven.
Wel heb ik ervaring met het maken van de keuze voor euthanasie. Mocht je uiteindelijk voor die keuze komen te staan, dan heb je hier misschien wat aan.
Onze Nijn heeft ook heel lang gekwakkeld en is ook lang onder behandeling geweest. Uiteindelijk ging het niet meer en hebben wij de keuze gemaakt hem in te laten slapen. Wat bij ons altijd voorop gestaan heeft, is of hij nog een waardig leven had, en of hij nog vrolijk was. Tot een kleine week voordat hij is ingeslapen, maakte hij nog binkies en bunnyflops in het rennetje en hij at vol smaak van het lekkers wat we voorschotelden. Dat was voor ons een teken dat hij nog levenslust had. De medicatie die hij kreeg was vervelend, maar hij bleef daar niet 'boos' over. Uiteindelijk verslechterde zijn situatie binnen een paar dagen heel snel waardoor hij niets meer zag, te mager was en incontinent was geworden. Toen zat hij ook alleen nog in een hoekje te bibberen en was de beslissing naar omstandigheden vrij makkelijk...
-
Ja klopt, ondanks dat we wisten dat het artikel er zou komen, schrok ik er wel van toen ik het de eerste keer zag.
-
Als laatste 'afsluiting': Vorige week hebben ze vanuit Wilhelminapark een nieuw artikel op de site geplaatst over syfilis bij konijnen, waarin best wat foto's van Nijn gebruikt zijn en waarin ze Nijn en Nala nog als voorbeeld gebruiken. Ondanks alles, toch fijn dat hij hier aan heeft kunnen bijdragen...
-
Ik denk dat het ook met het gedrag van het konijn te maken heeft, dat lijkt hier in ieder geval wel: Nijn had ook altijd de gewoonte om eerst al het hooi uit de ruif of wat dan ook te trekken, er dan middenin te gaan zitten, en het lekkerste eruit te pikken. Was hij, klaar, dan raakte hij het ook niet meer aan. Dit deed hij met alle soorten hooi en hij graafde/trok/enz. het uit elk artikel waarin we het aanboden (rolletjes, hooibal, ruif, doosjes, enz.). Het koppel wat we nu hebben is wat dat betreft, die eten beide eigenlijk wel keurig alles op.
-
Ik zou het wel in de gaten blijven houden ookal eet ze het nu weer. Wij hadden 2 jaar geleden hetzelfde met Nijn, wilde ook van de een op de andere dag geen SS meer. Dat ging toen op en af, paar dagen niet, dan weer een dag wel, en weer niet... Hij bleek toch haken te hebben, en dat was ook binnen een week of 3, 4 na de gewone controle die bij de vaccinatie gedaan was.
-
Wij hebben een grote yucca hier in de woonkamer staan en Nijn heeft daar in een onbewaakt moment wel een aantal keren een paar happen van genomen. Ik heb daar bij hem nooit iets van gemerkt... heb toen ook eens hier de vraag gesteld of het giftig was, en kreeg toen van iemand een antwoord terug dat het niet giftig was, maar ook niet echt bestemd als groenvoer omdat het de slijmvliezen kan irriteren of zoiets.
-
Helaas is het niet goed afgelopen en hebben we vanavond afscheid genomen van Nijn, hij is bij onze eigen DA ingeslapen.
Eigenlijk ging het sinds het laatste bericht hierboven goed met hem, hij kwam aan, alle symptomen die hij had trokken langzaam weg. We zijn toen gestopt met de metacam, en binnen een paar dagen kreeg hij een flinke terugslag. Hij at weer slecht, kreeg het benauwd, kreeg weer meer korsten op zijn neus, voorpootjes en geslachtsdelen, zijn ogen werden dik. Hij is terug gegaan naar Utrecht, daar dachten ze meteen aan myxomatose. Omdat hij hier vorig jaar ook al van werd verdacht (zie http://www.bunnybunch.nl/forums/topic/73653-lichte-vorm-van-myxomatose-ondanks-enting/) leek het wel erg onwaarschijnlijk... Toch hierop ingezet qua behandeling, ook omdat het een vrij brede behandeling is.
De volgende dag belde de DA terug, hij had alles nog eens naast elkaar gezet en dacht aan syfilis. Hij had het idee dat Nala draagster was, en Nijn, met zijn slechte weerstand, daarvan ziek was geworden. De symptomen komen namelijk erg overeen met myx en worden vaak met elkaar verward. Als de koppel-historie en incubatietijd van syfilis naast elkaar legt, past het precies. De vraag is (en zal altijd blijven) of hij vorig jaar nu echt myx heeft gehad, of, of dat ook syfilis is geweest.
We hebben een bloedtest laten doen, en daaruit bleek inderdaad dat Nala draagster is, en Nijn de ziekte heeft of onlangs had gehad. Nala wordt nu behandeld tegen syfilis, om de dag duplocilline injecties, een maand lang. Daarna is zij 'veilig'. Nijn was echter zo verzwakt dat de medicatie niet meer is aangeslagen.
De laatste dagen ging het niet meer, hij at steeds slechter, was niet meer enthousiast bij lekkers. Inmiddels was hij blind, incontinent, nog maar ongeveer de helft van zijn oude gewicht, hij was benauwd, je zag dat hij steeds minder kracht had... Hij was zichzelf niet meer. We hebben dus de moeilijke beslissing gemaakt dat het beter was hem in te laten slapen...
Het is beter zo... ik vind het vreselijk dat we hem moeten gaan missen maar omdat hij al zo lang aan het kwakkelen was, had ik in mijn hoofd al zeker 3x afscheid genomen, dat maakt het iets makkelijker. Ook het idee dat hij weer bij zijn lieve Minky, zijn echte grote liefde, kan zijn, geeft troost.
Nala krijgt op termijn een nieuw vriendje, als haar kuur afgelopen is.
-
Niet perse voor alleen snot, maar Nijn had dit ook, naast zijn snot, en tandproblemen. Hoewel dat misschien ook wel door het kwijlen kwam wat hij ook deed. Bij hem rook je dat ook echt nog als je er 2m vanaf zat. (zie ook http://www.bunnybunch.nl/forums/topic/76279-kiezen-verwijderen/)
-
Verschil met mijn Nijn is dat de kiezen bij hem echt verwijderd zijn, en niet geslepen. Hij had dus echt wonden in zijn mond waar de kiezen gezeten hebben.
Een aantal jaar terug zijn bij Nijn ook 1x de kiezen geslepen, maar toen begon hij ook (wat jij al van de vorige 2x bij je konijn aangeeft) ook direct weer te eten. Ik heb verder met het slijpen van haken dus weinig ervaring.
Toen wij Nijn moesten dwangvoeren omdat hij niet at, deden we dat in principe 3x per dag (ochtend, middag en avond) 15ml, alleen waren er hier ook een aantal dagen bij dat wij moesten werken en dan deden we dat net voor het weg gaan (ochtend), direct bij thuiskomst (vroege avond) en nog een keer voor het slapen gaan.
Wat je nog zou kunnen proberen is de brokjes heel klein maken, dat hielp bij Nijn wel om zelf te eten. SS kun je bijv. heel makkelijk met een schaar kleiner knippen.
-
Ja dat is zeker mooi! Vannacht/vanochtend was hij alleen opeens aan de diarree.. hopelijk blijft het daarbij en is de ontlasting nu weer normaal. Misschien zijn we iets te enthousiast geweest met starten met groenvoer... Even afwachten.
-
Oh, 'grappig' dat ze daar dan toevallig samen zaten! Nala was er trouwens ook bij, ze hebben samen daar gezeten. Ik wilde ze niet uit elkaar halen omdat de koppeling niet bepaald vlekkeloos gelopen is en we meerdere pogingen hebben moeten doen. Het liep de laatste tijd eindelijk lekker tussen de 2.
Jammer dat wat hij je uitlegde geen oplossing bleek te zijn voor Rakker.
Gisteren was Nijn weer 70gr zwaarder, dus dat is totaal op 4 dagen 140gr erbij
-
Nee, dat blijkt inderdaad niet altijd op te gaan. Geen idee waarvan dat dan afhankelijk is. Het is nu afwachten of ze nu wel kort blijven, zo niet dan moeten we kijken of we ze blijven slijpen, of, toch ooit laten verwijderen maar omdat ze in de onderkaak zitten, heeft dat niet de voorkeur. Maar, voor nu eerst maar eens zorgen dat hij er weer helemaal bovenop komt
-
Nijn is vorige week vrijdag opgenomen in Wilhelmina park. Het kwijlen is zo'n anderhalve week na de ingreep terug gekomen. Daarnaast bleef hij ook nog steeds afvallen, hij is zo'n 600gr (van normaal rond de 2kg) afgevallen. Hij was opeens onzindelijk (wat we écht niet gewend zijn van hem) en het snot was weer erger.We zijn terug gegaan naar onze DA, ze heeft e.e.a. bekeken waaronder de mond, maar dat was allemaal prima. Ze heeft toen via mail overlegd met een arts uit Engeland waar ze regelmatig contact mee heeft. Er zijn toen door de feestdagen wat dagen overheen gegaan. In die tijd hebben we hem permanent naar binnen verhuisd, omdat je zag dat het buiten niet goed ging met hem.De Engelse arts kon er ook maar weinig over zeggen zonder hem gezien te hebben. Omdat ze het zelf niet meer zo goed wist en ze voor bepaalde onderzoeken niet de juiste apparatuur had, zijn we door onze arts doorverwezen naar Wilhelminapark.Daar is hij eigenlijk meteen opgenomen voor uitgebreid onderzoek. Bij een volgende inspectie in de mond bleek dat 2 van de tegenoverliggende kiezen toch door aan het groeien waren, en de tong was daardoor open. Deze kiezen zijn nu tot een minimum kort geslepen en ze zouden nu niet meer mogen doorgroeien. Ook zat er een ontsteking bij de bek, waarschijnlijk door het kwijlen. Dit is behandeld met terra cortril zalf en sudocrem. De vieze plekken in z'n vacht van het kwijlen zijn geschoren. Snot wordt vermoedelijk niet veroorzaakt door het tandprobleem maar doordat de bacterie waar hij heel z'n leven al mee kampt door de stress weer de kop op steekt, het wordt nu behandeld met Draxxin, neusspoelingen en tabletjes die slijmoplossend werken. Verder onderzoek (meer röntgenfoto's en met een scoop de neus bekijken) durfde hij nu niet aan omdat Nijn zo licht is, hij was bang dat hij volledige narcose niet overleefd.Nijn is woensdagavond weer thuis gekomen, het kwijlen was over en de ontsteking zo goed als weg. Hij moet nu aansterken, en mocht het nodig zijn, dan volgen verdere onderzoeken zodra het verantwoord is. Op hun advies krijgt hij nu science cavia biks (in principe onbeperkt), die een keer in het water gedompeld zijn, omdat hij daar sneller van aankomt. Met alle medicatie moeten we nog doorgaan, en er staan een aantal telefonische consulten gepland om verdere afspraken te maken.Op deze foto kun je zien hoe hij eruit zag door het kwijlen. Ik zal 'm onder een linkje zetten, niet dat het heel eng is, maar het ziet ook niet heel fris uit:Dit is van afgelopen woensdag, toen hij weer thuis was (na het scheren):Op de meeste plaatsen zie je inmiddels dat er trouwens alweer wat dons op z'n kale plekken begint te komen.Toen hij thuis kwam woensdag woog hij nog zo'n 1380gr, gisteravond was dat alweer 1450gr dus dat lijkt ook de goede kant op te gaan.
-
Nou, Nijn is altijd al erg gulzig geweest en slurpte altijd al. Het was meer dat hij voor de operatie veel meer dronk en nog meer knoeide dan normaal, er meer moeite mee had.
-
Bij Nijn was er aan het gebit op het eerste oog ook niets te zien, bij hem was echt een röntgenfoto nodig om er achter te komen dat de wortel doorgroeide tot op de traanbuis. Je verhaal doet me erg aan onze situatie denken, Nijn dronk inderdaad ook anders dan daarvoor (vooral veel meer) en viel ook vrij snel veel af. Wellicht kun je eens bij je DA informeren hoe hij tegenover een röntgenfoto staat.
-
Ja, hier wel een konijn met vergelijkbare symptomen: Nijn niesde ook, had ook een vies oogje en at slechter. Hij kwijlde daar ook heel erg bij. Bij hem zijn op 5-12 een aantal kiezen verwijderd waarvan er eentje op de traanbuis drukte. Dit was te zien op een röntgenfoto. Zie ook http://www.bunnybunch.nl/forums/topic/76279-kiezen-verwijderen/
Overigens is het kwijlen terug gekomen en niest hij ook nog steeds, dus het probleem is niet verholpen... wat het precies is, weten we nog niet, onderzoek loopt nog.
Hij heeft al meerdere malen ook 'gewoon' snot gehad, toen had hij soms ook een vies oogje, maar hij at wel gewoon en kwijlde niet.
-
Inmiddels zijn we sinds zondag gestopt met dwangvoeren en eet hij ook normale biks weer. Wel nog wat langzaam maar dat zal vanzelf goed komen. Maandagochtend de laatste metacam gegeven en we merken gelukkig niet dat hij nu daardoor wel pijn zou hebben. Hij is ook gewoon weer vrolijk. Al met al gaat het dus prima!
-
4
-
-
Dat klinkt echt heel herkenbaar! Op andere momenten is ze inderdaad ook super lief voor hem! Komt het na een tijdje altijd weer goed bij jouw koppel?
Biks weken wil hij niet. Ik heb ze gisteren wel geprobeerd kleiner te maken, breken lukt niet maar met een schaar kan het wel, en dan eet hij ze gelukkig! Het gaat wat langzamer, maar er is een begin zullen we maar zeggen
Bij Nijn zijn aan de ene kant de 2 voorste kiezen weg gehaald (boven), en aan de andere kant boven eentje die daar tegenover zit. (weet zo even niet of het de eerste of tweede kies was)
-
Wij geven de SS 4+, die zijn al wel ietsje kleiner dan de gewone variant, maar toch het proberen waard! Zal straks eens kijken of het lukt.
-
Inmiddels zijn we een week verder en begint gaat het redelijk goed. (zachte) Groentes at hij de dag na de ingreep alweer, alleen biks en hooi gaat moeizaam. Daarom dwangvoeren we op advies van de DA nog steeds. Hooi zie ik 'm sinds vandaag wel regelmatig aan knabbelen, dus dat lijkt de goede kant op te gaan. Biks wil hij ook, maar het lukt niet, na een paar keer knagen laat hij het vallen. Wellicht is het tandvlees nog te gevoelig. Verder is hij vrolijk en zichzelf, het snotteren is ook al aanzienlijk minder. Er zijn alleen onderling wat spanningen geweest, Nala joeg Nijn weg bij het eten de eerste dagen, maar inmiddels gaat dat gelukkig ook weer goed.
-
Hij zit er wat sipjes bij maar is toch ook levendig en alert. Er zijn uiteindelijk 3 kiezen verwijderd omdat er ook nog eentje heel erg los stond.
We hebben een flinke berg medicatie mee gekregen voor nazorg... Mede omdat hij ook snottert, dit kan komen omdat de kies tegen de traanbuis drukte, maar ook omdat hij in het verleden al vaker snot gehad heeft. Voor de zekerheid wordt dit toch mee behandeld.
-
Mijn man is ze ophalen, hij belde net dat hij op de terugweg is. De operatie was goed gegaan, dus dat is al fijn. Benieuwd hoe Nijn zich voelt als hij zometeen thuis is.
-
Ik had inderdaad ook begrepen dat de tegenoverliggende kiezen niet meer getrokken worden, precies zoals StamperPluis aangeeft.
Fijn te horen dat het bij jullie in ieder geval mee gevallen is.
Hoe krijg ik Max hand tammer?
in Gedrag archief
Geplaatst:
Probeer inderdaad gewoon bij hem te gaan zitten en bemoei je niet met hem, laat hem naar jou toe komen en laat hem zo aan je wennen. Na een aantal keer kun je voorzichtig proberen te aaien. Gaat dat goed, dan kun je dat rustig opbouwen, schrikt hij, dan doe je een stapje terug en wacht je wat langer voordat je het weer probeert.
En probeer ook de stress-situaties tot een minimum te beperken door hem zo min mogelijk op te pakken en op te jagen.