mintaka
-
Items
7.589 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door mintaka
-
-
Ik ben er eigenlijk niet gerust in... Volgens mij eet Siebe echt niet genoeg. Zou ik hem gaan dwangvoeren? (daarnet medicijnen toedienen was geen pretje... met Toendra gaat het makkelijker...)
Ik zou ook nog erwten halen om hem te geven, maar als hij uit zichzelf niet eet, wat dan.....
Ik was naar de apotheek om vitamine B, maar zoals ik dus dacht, bestaat dat niet in siroop-vorm. Inge gebeld vanuit de apotheek, maar ze moest de concentratie opzoeken voor konijnen, zodat de apotheker het zelf kan maken, en ze ging me terugbellen. Nog steeds niets gehoord...
Klote klote klote
Jullie zeggen dat ik de moed niet mag verliezen, maar zoals hij met z'n poten sleept is echt wel ontmoedigend...
-
ha super! toch leuk he, als ze zich zo makkelijk laten "misleiden"
kan ik dat binnenkort ook proberen met siebe... die moet vitamine B krijgen, maar dat bestaat alleen in pilvorm denk ik...
-
Het is vooral Siebes rechter achterpootje dat niet mee wil. Het linker protesteert ook, maar gehoorzaamt iets beter aan wat hij zegt. Het rechter pootje kan hij niet goed onder zich houden.
Niettemin is hij erin geslaagd het eetbakje om te kieperen...
Mijn moeder (die niet erg konijnerig is ingesteld) heeft haar plastieken-flessen-vergaarbak-van-de-badkamer opgeofferd om te dienen als huisje. Siebe kan met zijn achterpoten niet over de rand van een hok springen (heb ik geprobeerd, maar hij bleef hangen :( ) en nu heeft hij een huisje waar hij op het gelijkvloers in kan stappen. Lief van mijn moeder he!
Zo zitten ze gehuisvest nu. Ik heb de panelen van het rennetje aan elkaar vastgebonden met ijzerdraad, waardoor het in een rechthoek kan staan. Het blauwe laken is er wel helemaal over en zit met wasknijpers vast, maar voor de foto even weggeplooid.
Lekkere groenteschotel om de thuiskomst te vieren...
Ondanks zijn handicap is Siebe erg verzorgend ingesteld. Hij blijft zich uitgebreid wassen (en op de plekjes waar hij niet bij kan, helpt Savannah).
Samen in het huisje.... (Savannah is de lichtbruine vlek achterin...)
-
@ Caro: Ik ben in het topic van Kerel gaan kijken, omdat dat was waar je naar verwees. Wat Kerel gekregen heeft, was volgens mij geen testosteron, maar waren corticosteroïden. De namen lijken een beetje op elkaar, vandaar denk ik jouw verwarring. Corticosteroïden zijn de cortisone die Siebe ook gekregen heeft. Alleen heeft dat bij hem dus geen spectaculaire effecten teweeg gebracht...
Ik heb daarnet nog even bij hen gezeten en nog oefeningen gedaan. Hij laat het wel goed toe, moet ik zeggen. Maar hij kan moeilijk anders, hij is niet echt mobiel...
Maar inderdaad, hij laat zich niet op z'n kop zitten en hij WIL nog, als ik hem bezig zie.
En zolang hij verder wil, geef ik hem die kans...
-
We zijn dus weer thuis. Ik zal straks wat foto's maken van hoe ze geïnstalleerd zijn...
De komende 14 dagen moet Siebe metacam, bactrim en vitamine B1 en B12 krijgen. De bactrim heeft als bedoeling een eventuele andere parasiet (toxoplasma, meer gekend van bij katten en de gevaren bij zwangere vrouwen) die zulke verlammingsverschijnselen kan veroorzaken te bestrijden. Het is niet zeker dat Siebe besmet is daarmee, en Inge vond het op dit moment niet raadzaam om daar bloedonderzoek naar te doen. Baat de bactrim niet, hij schaadt ook niet.
Inge heeft er nog steeds hoop op dat het goedkomt met Siebe.
Ik vind het erg zielig om hem zo te zien rondscharrelen met zijn verlamde pootjes... Maar hij is erg actief en was al volop de ren aan het verkennen. Eten doet hij goed en hij laat zich de lekkere hapjes niet van zijn bord pikken door Savannah.
Ik dacht dat Savannah de baas was in het koppel, maar bij nader inzien is het volgens mij toch Siebe. Toen Savannah van Siebes stukje selder wilde eten, beet hij haar in haar kont, waarop zij kwaad met haar achterpoten stampte en de aftocht blies. Ik denk dat Savannah ergens wel bang is voor Siebe als hij zich zo gedraagt, en dat hij op dit moment moet bewijzen dat hij, ondanks zijn handicap, de baas is.
Ik zag ook Savannah uitgebreid Siebes koppie wassen. Wel lief...
Dus ja... Na "turnen met Toendra", wordt het nu "stretchen met Siebe" (zoals Kelly het zei). Want ik moet inderdaad stretch-oefeningen doen met zijn poten, Inge heeft het me voorgetoond.
Ik hoop dat de band tussen hem en mij wat zal verbeteren, want hij is echt een angstig en schrikkerig konijn...
[siebe moet trouwens minstens 300 gram aankomen.... wordt ook nog een klus...]
-
Ik heb in mijn vaders atelier het rennetje klaargezet. Op de grond een grote plastiek (een opengeknipte aubiosezak - perfect formaat) en daar drie tapijtjes op. En dan het rennetje, alle panelen aan elkaar vastgebonden met metalen binddraad voor tuinen. Nu moet ik nog een oud laken of zo, om erover te doen, zodat Savannah er niet uit springt...
En een wc (onderkant van een hok), maar ik weet eigenlijk niet of Siebe daar in kan... Dat moet ik nog uitzoeken...
En nu ga ik vertrekken...
-
Siebe in betere tijden...
-
Er is afgelopen maandag een foto gemaakt. Daarop was een kleine versmalling te zien tussen twee wervels, maar Inge dacht niet dat dat de oorzaak was. Ik ga vanavond nog eens vragen om dat te zien en er uitleg bij te krijgen...
-
Die uitslag is bij mijn weten inderdaad 100% betrouwbaar. Dat wordt onderzocht in een gespecialiseerd lab in Duitsland. Toendra's bloed is destijds daar ook onderzocht en toen was het resultaat positief.
Ik vind het zo zielig voor hem, hij wordt overmorgen pas negen maanden...
-
Mja, ik heb dus gebeld... Kan hem vanavond rond 19u ophalen.
Inge was zelf erg verbaasd dat het resultaat voor e. cuniculi negatief was. Ze weet eigenlijk ook niet goed wat dan precies de oorzaak is, heb ik de indruk. Waarschijnlijk foute beweging gemaakt of zo.
Hij gaat nog een tijd metacam en antibiotica (baytril vermoed ik) moeten krijgen.
Er is eigenlijk géén verbetering in zijn bewegingsmogelijkheden. :(
Ik ga oefeningen moeten doen met hem om zijn poten te stimuleren, maar hij is erg schrikkerig, dus ik hoop dat dat wat zal meevallen. En het is dus helemaal niet zeker dat hij ooit weer echt zal kunnen springen...
Ik ben er treurig van :(
-
Ik weet het nog niet. Ik ga straks met Inge bellen om af te spreken wanneer ik hem kan ophalen vandaag. Zal wel vanavond zijn rond 20u vermoed ik...
En dan zal ik meer weten over de weg die Siebe en ik verder met elkaar zullen gaan...
-
Ik heb net gesmst met Inge.
Siebes bloedstaal is negatief voor e. cuniculi. Niet besmet dus.
Dat wil zeggen, toch een geknelde zenuw of zo...
Meer weet ik eigenlijk niet, of het beter gaat met z'n poten, dat zei Inge niet in haar berichtje...
Ergens had ik gehoopt dat het toch e. cuniculi was, omdat dan met medicatie de kans op herstel (volgens mij) groter was. Nu weet ik niet hoe het gaat verlopen...
Ik ga hem morgen ophalen...
-
Ik duim ook mee, Yvonne! Ik weet hoe vreselijk het is, te moeten wachten tot een behandeling begint te werken... De onzekerheid is moordend...
Veel sterkte aan jou en beterschap aan Fuzzy!
-
Als je spreekt van een parasiet in de hersenen, dan denk ik spontaan aan e. cuniculi. Toendra, één van mijn konijnen, heeft een jaar geleden daarvan een acute infectie doorgemaakt, met stuiptrekkingen (een soort epileptische aanvallen inderdaad) en evenwichtsproblemen.
Typisch voor e. cuniculi is ook een achterhandverlamming. Dat had zij toen niet.
Misschien toch daar ook eens over informeren?
Maar als je zegt dat hij nu weer gewoon eet en zo, dan zal het waarschijnlijk geen e. cuniculi zijn, want daarbij worden de symptomen progressief slechter (zelfs op één dag kan je groot verschil zien tussen 's ochtends en 's avonds).
-
Ik heb vanavond nog eens met Inge gebeld.
Ze is met de cortisone aan het afbouwen, omdat het een slecht effect heeft op zijn suikerwaarden (die veel te hoog waren). Morgen gaat ze z'n suikerspiegel nog eens checken.
Maar ze had de indruk dat het de goede kant uitging en dat Siebe al iets meer grip had met z'n achterpootjes. Laat ons hopen dat die indruk klopt...
Ik ben in elk geval vandaag goedkope tapijtjes gaan halen bij IKEA (2 euro per stuk, heb er 6 gekocht), om in het ijzeren rennetje te leggen waarin hij na thuiskomst nog een tijdje zal verblijven samen met Savannah.
Eventueel zou ik hem morgenavond kunnen ophalen (maar ik ben dan zelf niet vrij), en anders wordt het vrijdag. De donderdag reserveert Inge voor zichzelf en haar dochtertje (waar ik haar alleen maar gelijk in kan geven).
-
Wat doe jij anders dan wat hoort bij de standaard verzorging ?
niks denk ik...
ik rijd om elf uur 's avonds een uur ver met een half verlamd konijn...
-
en hoe kom je op dat idee ?
Omdat het echt niet ophoudt hier met de ellende... Het lijkt alsof ik ze niet goed verzorg waardoor er altijd maar problemen zijn...
-
Even een update: op de röntgenfoto is een kleine versmalling te zien tussen twee wervels, maar Inge denkt niet dat dat de oorzaak is van de verlamming. De foto was nog niet helemaal gedroogd, en op een droge foto zie je meer details, dus ik zal morgen wel meer horen. Het bloedstaal is onderweg naar het lab in Duitsland voor onderzoek op E. cuniculi. Het resultaat daarvoor kan nog 5 dagen op zich laten wachten. Inge denkt steeds meer daaraan als oorzaak. Omdat Siebe nog jong is (9 maanden) is de kans dan groot dat hij volledig zal herstellen, maar het is nog afwachten wat nu eigenlijk de precieze oorzaak is...
Ik zou hem binnen een dag of twee kunnen ophalen, maar dan moet hij binnen zitten in een veilige ren, waar hij zich niet kan bezeren of met zijn poten nergens per ongeluk zou achter haken en ze breken.
Siebe en Savannah zitten nog steeds in aparte hokken. Savannah eet zich te pletter en ze gromt naar Inge. hihihi
-
Ik voel mij een slecht baasje... :(
-
Bedankt allemaal voor het duimen...
Even voor de duidelijkheid over dat keutelen en plassen: Inge vreesde dat Siebe niet meer uit zichzelf kon plassen, omdat zoiets vaak een complicatie is bij verlammingen, als de zenuwen niet meer goed werken. Dat hij wel plast, is een goed teken dus.
Het komt misschien anders raar over dat ik dat zo schrijf, dat hij zelf plast, maar dat had dus wel degelijk een reden. Ik was dan ook wel relatief blij toen ik van Inge die sms kreeg...
Ik hoop zo hard dat het goedkomt...
-
Ik heb pas wat nieuws, maar ga wat later nog naar Inge bellen.
Het enige wat ik weet (via sms van Inge) is dat het voorlopig stabiel is, maar Siebe eet, keutelt en plast zelf. Dus dat is positief.
Ik ga rond 21u bellen...
-
Ik ben net een half uurtje weer thuis...
Siebe en Savannah zijn bij Inge gebleven, in aparte hokken, omdat dat veiliger is voor Siebe. Ze kunnen elkaar wel ruiken, zien en door de tralies likken.
Siebe heeft nog gevoel in zijn achterpoten, ze zijn wel verlamd, maar niet volledig. Hij gebruikt ze nog een beetje, maar niet zoals het hoort. Inge weet nog niet precies wat de oorzaak is. Mogelijk is het e. cuniculi, maar het kan ook een geknelde zenuw zijn. Ze ziet het wel vrij positief in, omdat Siebe verder erg alert is.
Morgen gaat ze een foto maken van zijn rug. Maandag een bloedstaal nemen voor onderzoek op e. cuniculi.
Siebe heeft vanavond een intraveneuze injectie cortisone gekregen (via een catheter in zijn oor). En ook nog een injectie met Baytril en met vitamine B (dat is goed voor neurologische problemen). Verder ook nog Albendazole (verwant aan Panacur) voor mogelijke e. cuniculi.
En verder is het afwachten...
Hij is trouwens ook veel te mager... Weegt maar 1.440 kg... Geen idee hoe dat komt... Misschien een parasiet, of anders eet Savannah ook zijn portie op...
Ik hoop dat het goed komt...
-
ik vrees het inderdaad...
zal ik hem vragen te verhuizen? :baby:
-
Ennnn we have a winner... het was weer zover vanavond :(( Mevrouw had weer haar "kuren", en uiteraard nét toen ik wilde gaan slapen, rond 22u. Hoewel Inge gezegd had van bij symptomen naar haar te gaan voor een foto, heb ik dat niet gedaan, gezien het uur en het moment in de week. Ik heb Toendra wél 0,5 ml metacam en 1 ml primperan gegeven, zoals Inge gezegd had. Maar geen buikmassage. Ik werd uiteraard onmiddellijk na het toedienen van de medicatie vergast op een grote plas. (Volgens mij was dit écht met opzet, omdat ik haar die medicatie had gegeven, en niet zomaar het laten lopen van haar plas).
En na een half uurtje zat mevrouw weer vrolijk te eten.
Hier word ik dus helemaal gestoord van :((
Nu zijn alle kartonnen dozen (op één na) uit hun speeltuin verwijderd. Ik zou echt niet weten wat de oorzaak kan zijn... Er was geen risico op per ongeluk opeten van plakband, geen kippenvoer meer gekregen.
Wél vandaag een stukje broccoli gekregen van mijn vader, hoewel ik hem dat ook altijd afraad. Misschien is dat de oorzaak van vandaag...
Ik wil in de komende periode Toendra en Snoet op een super simpel dieet zetten (hooi, stro, science selective, en als groenten alleen maar andijvie, selder, peterselie, rucola, veldsla, witlof en wortel), maar mijn vader verprutst het altijd (met de beste bedoelingen, hij wil ze verwennen).
Ik ga de data beginnen noteren. En als mevrouw de goedheid heeft om zo eens symptomen te vertonen overdag, dan ga ik voor de röntgenfoto. Maar nu zag ik dat echt niet zitten, moet morgen alweer naar stage...
Duimen voor Siebe
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Trouwens, nog een vraagje... Savannah is echt bang van hem... Ze probeert hem gunstig te stemmen met wasjes (ook IN zijn oren :blink:), maar hij apprecieert dat niet echt en bijt regelmatig... Hij moet zijn kop nog maar bewegen en Savannah spurt naar de andere kant van het rennetje...
Ik weet echt niet wat ik moet doen voor best... Samen laten of uit elkaar?