Eefje

Super fijn! Bij ons heeft de training wel een goede basis gelegd, maar ook wij hebben inmiddels een paar dingen losgelaten. Zo negeren we nu kleine stress signalen als we weggaan, want Yula is nogal expressief 😅. Als ik van de bank opsta om een kop thee te pakken kan ze al gaan krabben, dus het is gewoon niet realistisch om dat helemaal uit te bannen. Wat ons zeker geholpen heeft is dat de focus van de deur af is en dat ze nu weet wanneer ze wel en niet mee mag, omdat we een andere routine hebben aangeleerd als we weggaan. Inmiddels kunnen we ook onze jas en schoenen aantrekken, sleutels pakken en op andere tijdstippen weg. Tot nu toe nog een kwartier/20 minuten, maar dit gaan we nu lekker opbouwen. Ze gaat nog wel even bij de deur kijken, soms even in haar mandje liggen, want daar heeft ze zicht op de deur, maar gaat uiteindelijk terug naar haar plek op de bank en daar wachten tot we weer terug zijn. Naarmate dat dit langer gaat duren verwacht ik dat ze gewoon gaat slapen, deed ze van de zomer ook toen het nog wel goed ging. Het probleem is niet alleen thuis zijn, al vindt ze het niet leuk, maar het moment van weggaan. Dat is nu voorspelbaar voor haar en dan raakt ze niet over haar toeren.

Hondendroompjes 🥰 Yula blaft ook vaak een beetje, en dan die wiebelende pootjes. Zo schattig 😍

Vaccinaties beschermen een jaar, dus wat dat betreft zou je safe moeten zitten. Er zit ook nog wel een veiligheidsmarge op. Als je je er beter bij voelt ze nu eerder te vaccineren kan dat geen kwaad, maar het is ook niet nodig, ervan uitgaand dat je de meestgebruikte vaccinaties hebt. Als de haas al zo ver vergaan was is het waarschijnlijk lastig te zien, maar als ze nog redelijk intact zijn is myxomatose doorgaans erg herkenbaar aan de bultjes en blaasjes, met name bij de ogen, neus en geslachtsdelen volgens mij ook. Voor zover ik weet kun je het onder je schoenen mee naar binnen lopen, daarom vaccineer ik mijn binnenkonijnen ook.

Ik wil ook nog eens benoemen dat denken aan inslapen een hele fijne keuze kan zijn voor het konijn. Ik heb ook een konijn gehad dat met de kop in de lucht zat te hijgen en verder nog best aardig ok leek. Met hem had ik ook alle antibiotica kuren gedaan die je maar kunt bedenken voordat ik hem in liet slapen. 'gelukkig' heeft hij 'maar' een kleine week zo zitten hijgen, toen heb ik hem laten gaan. Achteraf ben ik niet blij met mezelf, ik had veel eerder moeten stoppen met behandelen en hem eerder uit zijn lijden moeten verlossen. Al die behandelingen verzwakken hem ook enorm. De kans dat je dit er helemaal onder krijgt is heel erg klein.

Fijn dat het zo goed gaat verder! Ik vind overmatig blaffen wel met recht een probleem te noemen hoor. Echt iedereen heeft daar veel (over)last van. Jullie zelf, de buren, en Ollie zelf ook. Ik werd er zelf echt horendol van en ben blij dat het voorbij is. Ze zal altijd wel een blaffer blijven. Maar twee wufjes als de bel gaat is wat anders dan compleet uit je stekker van alles wat je hoort.

Ja, je moet er inderdaad echt wat mee. Yula kent ook 'foei'. Als ik dat zeg weet ze dat het menens is en dat ze moet kappen met wat ze aan het doen is. 'nee' kent ze ook, maar die is minder sterk. Dat is natuurlijk wel een positieve correctie, zeker als ik hem ferm gebruik. Yula heeft daar weinig last van, ze is er net genoeg van onder de indruk om ernaar te luisteren als ze echt iets vervelends doet en ik moeilijk doordring, maar ze wordt er niet bang van, het lijkt meer een: ah, ok, mag dus echt niet. De hond van een vriendin van me is een week van streek als je die 1 keer ferm toespreekt. Heel lastig lijkt me dat. Ik verlies soms echt wel eens mijn geduld, maar ook daar is weinig mis mee. Een kind krijgt ook weleens een uitbrander. Nu bijna niet meer, ze gedraagt zich de laatste weken heel erg prettig, zo veel relaxter! Denk dat ze volwassen aan het worden is.

Aanlijnen en direct mee naar binnen nemen. Als het nodig is de lijn er gewoon aan laten, zodat je snel kunt handelen, want hij moet wel snappen dat blaffen = mee naar binnen. Yula is vorig jaar niet meer los in de tuin geweest. Ze maakte zich ook te druk. Met de lijn konden we haar snel corrigeren, ook toen dit niet meer nodig was bleef ze rustiger als ze een lijn aan had, ook als we die nieteens vast hadden. Alsof die lijn zelf een teken was dat ze nergens op hoefde te reageren. Dit is wel een correctie, maar het is wat je noemt een negatieve correctie, je neemt iets weg wat leuk is, in dit geval vrijheid. Een positieve correctie is echt wat anders, dan voeg je iets toe wat vervelend is voor de hond, dus zoiets als een anti blafband, slipketting etc. Daar ben ik niet van, hoewel ik ook wel eens mijn stem verhef. Ik ben inmiddels afgestapt van alleen het positieve belonen en geen correcties geven. Het gedrag van Yula loopt de spuigaten uit zonder bekrachtiging van grenzen. Nu snapt ze veel beter wat de bedoeling is, ze is er een stuk relaxter door. Dus dan kun je je afvragen wat diervriendelijk is. Zoals bij jullie Ollie. Dat uit zijn dak gaan is natuurlijk gigantisch stressvol. Als je dat met een paar keer aanlijnen kunt beslechten is hij daar alleen maar beter door. Vergeet niet dat blaffen op deze manier zelfbelonend is. Iemand loopt langs, hij blaft, die persoon gaat weg (zijn beleving). Dus als je dit laat gebeuren of per ongeluk zelfs gaat belonen door te zeggen: kijk leuk speeltje hier! Dan gaat hij echt niet snappen dat het niet de bedoeling is. Ik zal hier waarschijnlijk commentaar op krijgen door de positive only hondenpolitie, maar ik heb ook een blaffer en die heeft baat bij grenzen en negatieve correcties. Sinds ik dat doe is ze zichtbaar meer ontspannen en gelukkig. Het boeit haar vrijwel niet meer wat er buiten gebeurt en ook tijdens het wandelen blaft ze nu alleen nog bij uitzondering, terwijl ik eerst al 2 blafsalvos had gehad voordat we überhaupt onze straat uit waren. Aanvulling: wij hebben een hekje geplaatst in de deuropening naar de tuin. Zo kon Yula eerst wennen aan de geluiden, zonder dat ze er heen kon. Ik denk dat zoiets voor Ollie ook goed is.

Hier op bunnybunch raden we niet voor niets alleen maar aan om naar een goede konijnenopvang te gaan. Eigenlijk kun je met konijnen überhaupt niet diervriendelijk fokken, omdat het betekent dat rammen alleen moeten leven. Maar veruit de meeste konijnen komen van 'fokkers' die de naam niet zouden mogen dragen. Teveel nestjes, dieren die in onhygiënische omstandigheden gehouden worden, veel te kleine verblijven, konijntjes die te vroeg uit het nest gehaald worden, verkeerde informatie meegeven aan nieuwe baasjes, ga maar door. Kleintjes die te vroeg uit het nest gehaald worden zijn uiteraard kwetsbaarder dan konijntjes die langer mogen blijven. Dat geldt voor alle dieren. Bovendien is het nergens voor nodig, er is een gigantisch konijnenoverschot. Ook zijn konijnen niet zo maakbaar. Ze zijn wie ze zijn, in de juiste omgeving met de juiste behandeling komt hij karakter uiteindelijk tot zijn recht. Het ene konijn wil graag knuffelen, het andere niet, dat heeft weinig tot niets met ras of socialisatie te maken. Natuurlijk komen opvangkonijnen indirect ook vaak van een of andere fokker. Het grote verschil is dat de fokker niet verdient aan een konijn dat je bij een opvang haalt. Bovendien betaal je bij een opvang voor een konijn dat ingeënt, gecastreerd en nagekeken is door een dierenarts, is de opvang eerlijk over de medische toestand en het karakter van het konijn en helpen ze je ook nog met koppelen. Je geld komt dan ten goede aan alle slachtoffertjes van onverantwoorde fokpraktijken en onverantwoordelijk baasjes. Én je kunt terugvallen op de opvang, mocht een koppeling niet slagen bijvoorbeeld. Wil je risico's beperken, dan is de opvang de enige juiste keuze. En niet alleen om die reden, maar wellicht wel de reden die voor je vriendin belangrijk is.

Yula is net voor de echt bij de dierenarts geweest! Ze vond het spannend op de tafel, volgende keer til ik haar erop, ipv haar zelf er op te laten lopen en dan de tafel omhoog te zetten, dat vond ze doodeng. Ze is helemaal goedgekeurd en heeft haar prik gehad. Positief weer afgesloten en blij naar buiten. Scheelt zo dat we met haar daar geoefend hebben! Nu was het alleen de 2 minuten dat ze op de tafel stond spannend, ipv de hele tijd dat ze daar binnen was.

Pffff zo achterlijk. Yula loopt pas sinds kort los, in een weids, rustig gebied waar ik goed kan zien of er iemand aankomt. En met de riem er nog achteraan, zodat ik haar gemakkelijk kan pakken. Je moet eerst een stevige band hebben. Ik hoop dat die arme hond snel gevonden wordt.

Er zaten wel gerbils tussen toch? Zou zweren dat ik ergens gerbils heb gezegd. Maar ook een chinchilla.

Oh dat ziet er niet zo fraai uit, lijken ook keutels in vast te zitten. Zou daar toch wel even goed naar kijken.

Ik zou het even aankijken. Als het er over een week nog zit wel even pakken en goed bekijken. En dan gewoon grijpen hoor! Dat moet bij de mijne ook. Bij Gijs lukt het meestal de eerste keer, maar hij probeert zich echt uit mijn handen te wurmen, dus dat is nogal een uitdaging om hem te houden. Bij Milly lukt het nooit de eerste keer. Dus daar volgt een achtervolging met 10 pogingen voordat ik haar te pakken heb. Niet leuk, ze is dan ook een paar dagen echt niet blij met me. Maar soms moet het gewoon.

Heel veel sterkte met het verlies 💔. Je hebt het super goed gedaan. Een goede poging gewaagd en afscheid genomen toen het klaar was. Alles in het belang van Hopper, je hebt geen steken laten vallen. Dat geeft over een tijdje wel rust is mijn ervaring. Maar het is en blijft heel verdrietig 😢

Is niet ingewikkeld hoor! Als je naar een goede konijnenopvang gaat zoeken zij een passend maatje voor je konijn en de doen het moeilijkste deel van de koppeling al voor je. Veel mensen zeggen dat hun konijn niet ongelukkig lijkt alleen. Tot ze hun konijn een maatje geven en zien hoe echt konijnengeluk eruit ziet. Hier is een lijst met opvangen https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnenopvang-asiel-lijst

Ik had deze uit mijn hoofd gedaan dus Joris staat er bij mij niet meer bij 🌹. Ik was het ook vergeten, maar Evelien had me er aan mijn haren bij gesleurd dus kon nog net meedoen en de eerste vragen inhalen 😁. Ik heb wel vals gespeeld dus ik doe niet mee voor de winst. Ik ben onbetrouwbaar met online quizjes 🤭 Leuk gedaan happy! Dank voor de organisatie!

Yula heeft gisteren haar allereerste diploma gehaald! Geslaagd voor level 1 detectie 🥳🥳

Mijn vorige konijnen hadden het wel. Deze niet, ze gebruikten het als wc, binnen 2 dagen stonk dat ding de kamer uit. En waar laat je dat zand dan elke keer 🤷

Ik zou vertrouwen op wat de dierenarts zegt. Als het zoals hij zegt over 4 dagen niet over is dan foto's laten maken. Konijnen zijn taai, ze kunnen het pootje zeker gebruiken, ookal is het gebroken. Er heeft ook eens een konijn van een bunnybuncher lange tijd met een gebroken rug rondgelopen, dat moet heel veel pijn hebben gedaan, maar er was nauwelijks wat aan dat konijn te zien. Dieren zijn hard voor zichzelf, prooidieren zoals konijnen al helemaal. Logisch ook, want als daar aan te zien is dat ze iets mankeren zijn ze direct een gemakkelijker doelwit voor roofdieren.

Yula is soort van een beetje jarig vandaag, ze is anderhalf 🥳. Het lijkt erop dat we het ergste van de puberteit ook wel achter de rug hebben. De afgelopen weken is ze een stuk stabieler geworden. Ze luistert beter, staat meer in contact buiten, loopt relaxter. Met momenten nog wel erg 'aan', maar dat was eerder haar normale staat buiten, nu kuiert ze lekker relaxed rond. Blaft ook vrijwel niet meer naar andere honden en de meeste mensen kan ze nu op dezelfde stoep passeren zonder of zenuwachtig te worden, of op te springen. Kleine meisjes worden langzaamaan volwassen, gelukkig 😅 🥰.

@Eveemisschien 🤣

Laat ik mijn sledehond voor een buggy zetten en vervolgens niet opletten 🤦

Daar begon ik inderdaad ook aan te denken. Het is wel en en en.

Ik zet ze altijd op een handdoek in een reismand, de reismand vast in de gordel op de achterbank. Stress zullen ze toch wel hebben, maar voorkomen dat ze rondschuiven in de auto en het mandje is wel belangrijk.

We hebben gisteren bij de dierenarts geoefend, dat ging heel goed! Ik had telefonisch allemaal momenten doorgekregen waarop er geen arts was, zodat we rustig overal mochten kijken. Ze wilde eerst niet naar binnen, maar deed het toen heel goed! Blijkbaar was het ook super leuk, want toen we net langs de dierenarts liepen: