Eefje

Tsja, zolang dergelijke 'fokkers' geld krijgen voor wat ze doen blijft het bestaan. Ongeacht of jij het doet om een hond te redden uit die omstandigheden, ben je daarmee ook mede verantwoordelijk voor het volgende nest dat weer gefokt wordt. Zelfde principe als dieren in dierenwinkels. Als je wilt dat het stopt moet je zorgen dat er geen geld mee verdiend wordt, dat is de enige drijfveer van zulke lui.

Ik heb nog nooit gemerkt dat lijnzaadbrokjes helpen. Heel veel hooi eten wel, en lactulose kan ook preventief helpen. Maar met lijnzaadbrokjes heb ik het nog nooit kunnen voorkomen.

Doen ze bij mij ook. Ik heb paardenhooi in balen, kost weinig dus dat maakt niet uit. Ze eten dat hier ook het beste. Ik heb zelf de luxe dat ik het gewoon mee kan nemen bij de pony waar ik op rijd. Ik doe het altijd in kussenslopen. Prop elke 3 weken 2 kussenslopen helemaal vol en ik denk dat 1/3 tot de helft in de kliko belandt 🤭. Als het niet meer is 😅

Ik deel ook bewust mijn stappenplan niet. Dit is een openbaar forum en straks zien mensen het als vervanging voor de dierenarts. Heb wel wat kennissen geholpen die bij een dierenarts niet goed geholpen werden. Wel altijd met de disclaimer: op eigen risico. Op gegeven moment is het toch de dood of de gladiolen en moet je gewoon alles uit de kast trekken wat je kunt bedenken. Maar ze zijn er tot nu toe allemaal bovenop gekomen gelukkig. Ik ben overigens niet afwachtend hierin. Niet als een malle aan komen rennen voor eten = direct starten. Ik zou niemand aanraden om het even aan te kijken, gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat het zichzelf wel oplost zonder ingrijpen.

Ik dokter wel altijd eerst zelf. Ik heb het zo vaak aan de hand gehad, altijd in de rui. En regelmatig honderden euros kwijt geweest aan spoedtarief bij een dierenarts vervolgens precies deed wat ik zelf ook zou doen. Ik heb een goede medicijnkit in huis en begin dus ook altijd zelf. Ik ga pas naar de dierenarts als ik ze er zelf niet bovenop krijg binnen 12 uur, of als ze koud worden. Overdag is de opname ook niet duur, nemen ze de zorg over, zit konijntje lekker in de couveuse en kan een infuus krijgen indien nodig. Ik neem dan mijn eigen medicatie mee, dus dat hoef ik dan ook niet te betalen. Maar van de vele keren dat ik hier mee te maken heb gehad heb ik na de eerste paar keer maar 2 keer een konijn naar de dierenarts hoeven brengen. Niet dat geld hierin doorslaggevend is, maar in de avond naar de spoeddienst levert alleen maar stress op en een hoge rekening, dus houd ik ze liever lekker thuis in behandeling en dan de volgende dag tegen een redelijk tarief naar een goede dierenarts. Indien nodig. Dit gebeurt wel altijd savonds om een of andere reden, heel irritant. Ik voer 3 keer per dag, er zit nooit meer dan 8 uur tussen 2 voermomenten, dus ik kan er altijd vanuit gaan dat ik op tijd ben. Al maakt het een groot verschil of een konijn er net een half uurtje mee zit of al een paar uur.

Is dat natvoer nog steeds per se nodig? Eet hij zijn brokken nog steeds niet goed zonder?

Is dat natvoer zo duur dan? Yula krijgt de brokjes en dat kost ons 50 euro voor anderhalve maand. En ze is een heel stuk groter dan Ollie. Lastig dat hij zo moeilijk eet zeg.

Ik scheld en vloek toch echt heel veel met geslachtsdelen. Bekt ook lekker en zeker de vrouwelijke variant kun je bijna overal voor zetten. Love it 😁

Ja Konijnenherberg heeft ook vakantie opvang.

Blijkbaar is de ene ziekte de andere niet voor deze filter 😁

Ik heb de grootste hekel aan schelden met homoseksualiteit. Daar maak ik me kwaad over. Schelden met ziektes raakt mij niet, al ben ik net als bijna iedereen mensen aan kanker verloren. Als iemand dat woord gebruikt dan vind ik dat ordinair, meer ook niet. Ik gebruik zelf vaak *bunnyflop* en *madeliefje*, wat natuurlijk ook gewoon ziektes zijn. Het is ook vaker vloeken dan schelden, niet persoonlijk. Maar homo en alternatieve creatieve bewoordingen als vloek of scheldwoord gebruiken, ook voor de grap, nee. Dat kan echt niet.

Ik kom uit Gemert en new kids waren verrassend herkenbaar 🙈🙈

Ik verwijs je daarvoor graag naar de serie waarin veelvuldig gebruik wordt gemaakt van oa verrekte koekwaus. 😁 Schelden in het Brabants is en blijft heerlijk. Even mijn Nijmeegse filter van mijn accent trekken, stem wat lager en gaan 🤣

Augustus 2012 kwamen Frits en Wilma, dus net de 10 jaar grens overschreden en nu konijntje 4 en 5 in huis.

Dag lieve Joris, speel maar fijn bij de regenboog 🌈 Veel sterkte Evelien ❤️

Haha weet ik, maar is nog steeds niet zo ver toch! Konijnenparadijs is ook goed. Het loont wel de moeite om een stuk te rijden voor een goede opvang. Ik ga ook naar een opvang op meer dan een uur rijden. Beter in 1 keer goed. En ik vind het ook belangrijk dat ik een konijn ook met een goed gevoel naar de betreffende opvang terug zou brengen mocht dat nodig zijn. Heb ik 1 keer gehad, dat het thuis na een paar weken mis ging. Dat was hartstikke rot, maar ze kon terug naar een geweldige opvang, dat voelt dan toch een stuk beter dan dat ze terug zou moeten naar een opvang die wat minder is, maar wel dichterbij.

Ik zou ook met antibiotica gaan beginnen. Het is met snot ook moeilijk om te bepalen welke bacterie het is, zelfs met een swab, omdat de resultaten meestal vervuild zijn. Zo snel mogelijk beginnen dan heb je de beste kans dat je het er nog onder krijgt.

Die van mij worden ook strontvervelend als ik hun kamer binnenkom. Ze denken dan dat ze eten krijgen (is vaak ook zo) en gaan dan achter elkaar aan jagen. Als ik er niet ben, of gewoon rustig aan het werk ben (zitten in de werkkamer) dan zijn ze lief samen.

Met alle respect, maar jij kunt niet bepalen welk maatje het beste past, dat kan ze alleen zelf. Je hebt geluk in Friesland, want Iris van konijnenopvang Joy is buitengewoon goed in het vinden van de juiste match. Dit kun je echt het beste aan mensen met veel ervaring overlaten. Ik ben wel benieuwd wat je tegenhoudt om een afspraak bij een opvang te maken?

Ik heb een konijn met snot gehad dat nooit een vieze snotneus heeft gehad. Hij nieste vooral heel erg. Ondanks vele behandelingen is hij er uiteindelijk wel aan overleden. Het kan een irritatie zijn van de omgeving, maar weet dat niet elk konijn met snot ook daadwerkelijk zichtbaar snot heeft.

Allereerst veel sterkte met het verlies van je konijn en de zorg voor Roos. Dat is echt pittig zo bij elkaar. Ik hoop dat Roos snel weer opknapt. Eerst even een advies waar je niet om gevraagd hebt, maar ik kan er niet omheen. Het is niet verstandig om konijnen en cavia's samen te houden. Nog los van dat het verschillende diersoorten zijn, die elkaar niet verstaan, wat tot gevaarlijke situaties voor de cavia's kan leiden, hebben ze verschillende voedingsbehoeften die je niet kunt controleren. De konijnen kunnen het voer van de cavia's eten en dat is niet goed voor ze. Bovendien kunnen konijnen een bacterie bij zich dragen waar zij zelf geen last van hebben, maar die dodelijk is voor cavia's. Het is echt af te raden om ze samen te huisvesten. Ik zou met koppelen inderdaad wachten tot ze is opgeknapt. Het is stressvol en dat kan ze er nu niet bij hebben. Maar wachten tot mei hoeft niet per se, je kunt ook in de winter een binnenkonijn adopteren en ze in mei samen naar buiten doen, alleen de keuze is wel wat beperkter in dit seizoen, aangezien veel opvangen alleen buiten konijnen hebben. Waar woont ze nu? In de woonkamer of in een aparte kamer? Sommige konijnen hebben juist baat bij het gezelschap van mensen, voor anderen is het te druk in de woonkamer. Dus het is fijn als je daarbij naar haar behoeften kunt kijken. Die tamheid komt wel weer terug als je haar straks niet meer hoeft te behandelen. Nu is dat even wat het is en kun je er niets aan doen, wat moet dat moet. Als je nu lief en leuk gaat zitten doen om haar daarna weer te pakken en behandelen win je toch niks. Meestal na een paar dagen of weken rust zijn ze wel weer de oude. In de tussentijd kun je vanalles aan voedselverrijking doen. wc rolletjes volgestopt met hooi en wat lekkers, brokjes geven in zo'n voerballetje, kranten en dozen om te scheuren (mits ze er niet veel van opeet), er is veel mogelijk. In het onderwerp 'speelgoed' op dit forum kun je veel inspiratie vinden. Heel veel sterkte met de zorg en beterschap voor Roos!

Ik heb altijd konijnen gehad die wel rennen en springen, super acrobatisch maar eentje en tijdelijk. KIKI! Omg wat een fantastisch beestje was dat ❤️

Recht uit de koelkast. Is bij al mijn konijnen nooit een probleem geweest. Ik snap ook niet dat het wel problematisch kan zijn. Sowieso kauwen konijnen over het algemeen flink, waarmee het al niet meer koud in de maag komt. En buitenkonijnen eten in de winter toch wel meer koud spul, het water is dan ook koud en dat komt wel rechtstreeks zonder kauwen in de maag.

Ik realiseer me wel dat ze in minder toegewijde handen erg hard de verkeerde kant op had kunnen gaan. Niks is vanzelfsprekend, alles moet aangeleerd worden. Ze is niet een relaxte hond die uit zichzelf fijne beslissingen maakt, maar juist eentje die enorm hoog in de stress en opwinding zit en overal heftig op reageert. Maar doordat ze zo enorm leergierig is kunnen we elk nieuw gedrag dat niet zo fijn is meteen ombuigen. En ze is ontzettend vriendelijk en nieuwsgierig, haar glas is halfvol. Yula is voor een buitenlander niet zo'n heel moeilijke hond, ook niet de gemakkelijkste, maar het scheelt alles dat ze niet bang is. En niet vergeten dat ze ook nog heel jong is, 16 maanden pas, en haar hele socialisatie opnieuw moest doen in Nederland. Dit is echt niet voor iedereen weggelegd, maar ik zou niet anders willen. Het is zo dankbaar. En met een Nederlandse pup heb je ook behoorlijk wat te stellen. Als ik zie wat hier in de buurt allemaal rondloopt.. Een hond goed opvoeden doe je gewoon niet even. Dat kost jaren en echt veel inzet. Niet alles is maakbaar, maar met de juiste hond en training veel wel.

Anderhalve maand en honderdduizend stappen verder is het weer tijd voor een update! Yula doet het super goed. Ze pakt zowel de wandeltraining als de verlatingsangst training heel goed op. Het is hard werken, maar ze blaft bijna niet meer op staat, alleen als ze schrikt van een grote hond in het donker die ineens om een hoek komt bijvoorbeeld. Kleine hondjes kijkt ze amper nog naar om, grote vragen nog wat meer werk, maar lukt nu ook bijna altijd zonder blaffen aan de overkant van de straat. We moeten haar er flink in begeleiden, maar dan lukt het ook steeds beter 🥳. Naar mensen blaft ze eigenlijk niet meer, moet haar alleen nog begeleiden als ze in het donker op ons af komen, en als ze over de stoep naar ons toe komen. Dat is wel erg smal en dan is de kans groot dat ze opspringt als ik haar geen alternatief geef. Gisteren zag ze twee hardlopers aankomen, wel aan de overkant van de straat, maar toen hield ze uit zichzelf haar pas in om naast me te komen lopen! Trots dat ik was! Dat is het begin van conditionering 🥳🥳. Of zoals mijn trainster het noemt: het juiste straatje asfalteren. Verlatingsangst kunnen we ook gestaag opbouwen na een trage eerste maand, waarin we haar ongevoelig moesten maken voor de voordeur. Nu zitten we over de anderhalve minuut en dit gaat zo goed dat we elke dag 10 seconden erbij kunnen. Ze blijft geheel stressvrij en vindt het heel saai, dat is het uitgangspunt van de training. Komt er wel, die kleine. Ze doet het zo knap! En wij ook wel, want het kost nogal wat tijd en inspanning. Maar is het allemaal waard. Ze heeft niet meer van die enorme ups and downs, is aardig stabiel aan het worden in haar buien, luistert super goed en leert heel snel en heel veel! Tophond deze hoor ❤️