Dollie

Ik heb niet alle tekst gelezen, maar mijn ervaring is dat deze houding vrij typerend is voor konijnen met artrose. Op de één of andere manier proberen ze dan toch wat te ontlasten of zo denk ik. Bij mijn laatste konijn met artrose was dit een teken dat hij een wat mindere dag had en dan had hij meer pijnstilling nodig. De algeheel slappe achterhand past daar niet echt bij en het waren meestal beide achterpoten, dus niet helemaal hetzelfde, maar gezien de leeftijd van je konijn is het ook niet verwonderlijk als er (ook) sprake is van artrose.

In dit geval is het een Finse naam die sneeuw betekent maar wordt ook wel geassocieerd met licht inderdaad. En zelfde uitspraak als Luz, namelijk Loemie en niet zoals de dierenarts meestal denkt Luumie 😂

Als ze er aan zitten dan heb je inderdaad geen andere optie dan een kap. Zo'n opblaaskraagje ben ik ook wel benieuwd naar maar denk dat dat bij konijnen inderdaad minder goed werkt. Ik doe bij dit soort operaties bij de konijnen in de opvang niet standaard een kap om, twee weken geleden nog een ooglidcorrectie laten doen en dat konijn heeft er totaal niet aan gezeten.

Konijnen vinden dit veeel minder vies dan de vloeibare dus kan echt wel verschil maken in zelf opeten. Sterkte!

Niet alles gedetailleerd gelezen maar je kunt beter de panacur pet paste hebben dan vloeibare panacur, daar hoeven ze maar een beetje van namelijk. Je kunt het bovendien doordat het zo dik is veel makkelijker op voeding smeren. Het is wat lastiger om heel nauwkeurig te doseren (zeker voor een klein konijn), maar dat komt met panacur ook niet enorm nauw. Dit is de hoeveelheid voor een konijn van 2 kg:

Ik neem aan dat je hierin inmiddels al een beslissing genomen hebt, maar voor mocht iemand in een vergelijkbare situatie nog twijfelen: 2 jaar geleden was mijn konijn van toen 10 in no time heel veel afgevallen, ook opeens van vrolijk en fit naar zielig beestje. Dierenarts adviseerde eigenlijk om het gewoon te accepteren en voor euthanasie te kiezen, verstandelijk leek mij dat ook de beste optie maar gevoelsmatig zat het niet lekker en dus voor bloedonderzoek en gebitsbehandeling gekozen. Bleek inderdaad het probleem in het gebit te zitten en verder was hij nog hartstikke gezond. Na de behandeling direct weer lekker aan het eten en heel rap weer op gewicht. Vorig najaar vond ik 'm weer wat dezelfde kant op gaan dus wederom gebit laten doen en hij wordt nu bijna 12 en doet het nog steeds super. In dit soort situaties heb je ook niet heel veel te verliezen, als je niets doet gaat hun gezondheid snel achteruit en hebben ze vaak ook geen kwaliteit van leven meer. Een gebitsbehandeling is weliswaar riskant want narcose, maar als ze er goed doorheen komen is er doorgaans geen langdurig/zwaar herstel (wat bij een ander type ingreep wel een afweging kn zijn).