Suus1978
-
Items
1.378 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
39
Berichten die geplaatst zijn door Suus1978
-
-
Jeetje, dat is schrikken! Ik dacht eerst aan hartproblemen, maar het blijkt iets anders te zijn. Gelukkig is het behandelbaar, hopelijk knapt ze snel op en blijft alles weg. Heel veel succes en beterschap voor nijn!
-
Ik heb veel ervaring met kaakabcessen en het is zeker vervelend, maar er is absoluut ook een kans op definitieve genezing hoor. Dat hangt natuurlijk wel van veel factoren af (en soms ook gewoon domme pech of puur geluk). Ik weet niet of je in de buurt van Utrecht woont, maar ik zou je aanraden om naar dierenkliniek Wilhelminapark te gaan. Daar werkt Evert-Jan de Boer en hij is een absolute expert op dit gebied. Zie ook: https://www.dierengebit.nl/konijn/konijn-inleiding/konijn-inleiding Mijn ervaring is dat abcessen vaak komen door kies- of tandproblemen. Daarom is het belangrijk dat er foto's gemaakt worden en dat de oorzaak wordt aangepakt. Konijnen kunnen ook prima tanden of een kies missen als dat de oplossing blijkt te zijn. Ik ben dus best positief en ik duim dat het goedkomt!
-
39 minuten geleden, JokeC zei:
Er zijn toch gebreide sokjes die de voeten kunnen beschermen tegen zere hakjes? Of heb ik dat verkeerd onthouden?
Ik heb Lulu inderdaad wel eens sokjes aangedaan. Ze waren mooi roze, met antislip en Lulu vond het prima 😬 Dat was overigens wel meer preventief. Ze had daar weinig haar en door het rondlopen op onze ruwe vloer werden haar hakken vaak felroze. Ik wilde voorkomen dat het kapot zou gaan. Dat is gelukkig nooit gebeurd, maar ik weet niet of dat echt door de sokjes kwam.
Mocht je sokken overwegen: let dan op dat er een hiel in zit, dan blijven ze veel beter zitten. Ik had zelf de hondensokjes van Trixie, die zijn er van xxs tot xl.
-
Mijn konijnen deden niks met dingen die koelte moesten brengen (icepods, matten, tegels, ik heb alles geprobeerd). Ze gingen er keurig op ruime afstand naast liggen. Mijn tip: paar flesjes (halve liter) water invriezen, sok erom en bij de konijnen leggen. Dikke kans dat ze er niets mee doen, maar het geeft koelte, ze zijn makkelijk en snel te verversen (ik had standaard drie flesjes in de vriezer) en kost bijna niks.
-
1
-
-
Hoi Senna,
Ik heb goede ervaringen met een shirt. Mijn konijntje had er totaal geen last van en het zat perfect. Leek een beetje op een badpak 🤭 Ik zou vragen of de da het shirt meteen na de operatie wil aandoen. Vaak hebben ze de shirtjes in verschillende maten in de kliniek en het scheelt jou een hoop gedoe om het aan te doen.
Ik zou ook voorkomen dat ze al te wilde fratsen uithaalt (hoog springen bijvoorbeeld). Ik had de eerste dagen ook altijd een handdoek ipv bodembedekking ivm de wond. Voordeel is dat je keutels en plasjes ook beter ziet. En het belangrijkste: pijnstillers voor meerdere dagen!
Veel succes!
-
Nee hoor, ik snap je gedachte wel. Wat sneu dit. Misschien kun je een veilig plekje voor haar maken waar ze weg kan kruipen en waar je dan ook haar eten neerzet. Desnoods een verhuisdoos waar je dan alleen even een deur in moet maken. Dan ziet ze niets of niemand en eet ze misschien wel. Als ze zo ontzettend bang is, zal dat in een paar dagen niet snel minder worden.
-
Ik heb mijn dametjes altijd laten castreren. Ik vond het altijd heel spannend (zware operatie en medisch niet strikt noodzakelijk) maar ik zou het nog veel erger vinden als ze baarmoederhalskanker zouden krijgen. Voor inenten geldt een beetje hetzelfde. In woon midden in de stad, de konijnen kwamen nooit buiten, dus de kans op een ziekte is veel kleiner dan bv. buiten de stad of voor buitenkonijnen. Maar toch, je weet nooit... Voor die paar tientjes (toen nog) wilde ik geen risico nemen. Alleen bij Bobbie heb ik het niet meer gedaan toen hij oud en zwak was. Hij had zo veel last van de reis naar de da en de inenting dat ik ik dat op advies van de da daarna niet meer heb gedaan.
-
Wat ontzettend mooi dat ze een kaarsje branden! Nog nooit gehoord of gezien, maar dat vind ik echt heel mooi. Ik zou het niet droog houden als ik dat zou zien geloof ik 😬
Een aparte kamer is ook wel fijn, niet alleen vooraf maar misschien ook wel achteraf, om even bij te komen van de emotie. Het laten inslapen van dieren hoort erbij als je begint aan huisdieren en het is eigenlijk heel mooi dat we die keuze hebben, maar het blijft een intens verdrietige en moeilijke gebeurtenis.
-
Jeetje, wat een naar verhaal! Dit klinkt niet ok. Ik kan me goed voorstellen dat dit je op een hele vervelende manier bijgebleven is. Bij mijn konijnen ging het gelukkig altijd vrij rustig. De laatste keer spoot de da met de tweede spuit wel meerdere keren. Dat vond ik ook heel naar om te zien. Mijn konijntje heeft er waarschijnlijk niets van gemerkt, maar het ging best hardhandig en ik zie het nog zo voor me. Ze was ernstig ziek, ik heb wel eens begrepen dat het dan lang duurt voordat het middel effect heeft (omdat de bloedsomloop vaak al heel slecht is).
Het wachten in de wachtkamer is verschrikkelijk, maar ik ben op die momenten eigenlijk een beetje van de wereld dat ik me amper druk maak om mijn omgeving. En iedereen begrijpt vaak ook heel goed wat er aan de hand is. Ik heb zelf ook wel eens zitten snotteren als ik iemand huilend met een leeg mandje uit een spreekkamer zag komen.
-
Ik heb zelf een minder goede ervaring met het amputeren van een achterpootje. Mijn konijntje was ook ongeveer 8 jaar en ze was gezond, vrolijk en fit. Dus ik heb het erop gewaagd maar helaas kon ze na de operatie niet meer staan of lopen. Ik heb samen met de da van alles geprobeerd, maar het mocht niet baten. Ik ben achteraf gezien misschien ook niet 'hard' genoeg geweest door bv. haar eten verder weg te zetten zodat ze wel moest lopen en niet overal kussens en mandjes neer te zetten. Maar ja, dat is achteraf. Het lastige is dat dit vooraf heel moeilijk in te schatten is. Ik wens je heel veel succes en sterkte bij deze ontzettend moeilijke keuze!
-
Ach, wat sneu. Ik kan me het dilemma goed voorstellen. Ik heb in het verleden vaker het advies van de da gehad om een onderhoudsdosering te geven van medicatie. De dosering is dan lager, maar je geeft het dan wel dagelijks/regelmatig. Als daarmee ernstige problemen voorkomen kunnen worden, is dat misschien het overwegen waard. Op de lange termijn is het misschien niet ideaal, maar persoonlijk denk ik dat ik liever (bijvoorbeeld) drie jaar een gelukkig en niet-ziek konijn heb, dan zes jaar zonder medicatie maar om de haverklap pijn/problemen.
-
Verse kruiden zijn hier altijd razendsnel op. Dille, koriander, munt, ze zijn er gek op. Maar ook wortelloof is favoriet.
-
Misschien kun je de nageltjes laten knippen bij een opvang? In Schaijk zit Opvang Hazel, die zijn heel ervaren en dat is niet ver weg. Geen idee of ze dit soort dingen doen, maar het is het proberen waard. Misschien hebben zij ook tips voor een dierenarts. Veel succes!
-
1
-
-
Ach nee! Wat ontzettend sneu. Het is heel snel gegaan, je had niet meer voor haar kunnen doen, maar dat is een schrale troost. Heel veel sterkte gewenst!
-
1
-
-
Hopelijk is ze rustig en vredig ingeslapen. We denken aan je! Nogmaals veel sterkte gewenst.
-
Het lijkt erop dat Charlie echt op is en dan is dit een verstandig besluit. Dat maakt het verdriet en de pijn nu niet minder, maar het helpt uiteindelijk wel om het verlies een plek te geven. Ik wens je heel veel sterkte!
-
Soms is liefde ook loslaten... Helaas is dat ontzettend moeilijk, zeker als het een speciaal geval of een lievelingetje is. Toen ik bij Lulu een paar maanden terug voor dezelfde keuze stond, heb ik ook verschrikkelijk getwijfeld. Totdat ik me realiseerde dat ze eigenlijk alleen nog maar lag en at, uitzichtloos en met een onvermijdelijke afloop. Ze zou alleen nog maar verder aftakelen en dat wilde ik haar besparen. Zij was alleen, dat woog voor mij ook zwaar en dat is bij jou natuurlijk anders. Ieder konijn is anders, iedere situatie is anders en jij kunt het best beoordelen wanneer het echt niet meer gaat. Wel of niet eten is voor mij persoonlijk niet doorslaggevend. Daarvoor heb ik te vaak konijnen met pijn gezien die toch gewoon aten. Zoals hier vaak wordt gezegd: inslapen komt nooit te vroeg, alleen te laat. Ik wens je heel veel sterkte!
-
Ik lees eigenlijk niets waar ik me zorgen om zou maken (behalve de mijt, maar dat is onder behandeling) of waardoor hij zou kunnen lijden. Hij is vooral een beetje sloom als ik het goed begrijp. Dat is niet zo gek voor een konijn van 11 jaar, maar hij eet, drinkt, poept en plast goed. Dat lijkt dus helemaal in orde. Zou hij doof kunnen zijn? Dat zou misschien verklaren waarom hij soms wat traag reageert. Hou zijn gedrag en gewicht goed in de gaten. Als hij echt lusteloos is, ineens afvalt, slecht loopt, weinig eet of abnormaal veel drinkt, dan zijn dat tekenen dat er iets aan de hand is. Hij is echt al oud en helaas hebben konijnen niet het eeuwige leven, dus geniet van de tijd die je nog met hem hebt en verwen hem maar! Ik heb zelf vaak oudere konijnen gehad en ze slapen (een beetje dutten vooral) op latere leeftijd echt heel veel. Ze komen nog net in actie om te eten, maar dat is het dan ook wel. Geef ze eens ongelijk... 😄
-
Ach, wat jammer dat er nog niet echt goed nieuws is. Eet ze ook geen snoepjes/lekkere dingen? Dat is meestal wel een goede test. Als ze veel dwangvoeding krijgt, heeft ze misschien ook minder honger dus dan zal ze minder snel zelf gaan eten. Dat ze zich wast is wel een goed teken. Dan voelen ze zich meestal wel lekker. Veel sterkte met de patiënt! Ik duim voor je!
-
Wat een lelijke plek! Kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Gelukkig is het niet ernstig en geneest het vanzelf weer.
Dit is wel de leukste foto van de week! Zo schattig!
-
Bedankt voor jullie lieve en wijze woorden. De opmerking dat je voor zieke konijnen eigenlijk niet te vroeg kan kiezen voor inslapen, maar wel te laat, vind ik heel mooi. Ik denkt dat dit absoluut waar is. Ze beseffen het zelf niet (hoewel...), ze leven in het nu en ervaren op een gegeven moment pijn of ongemak waarvan wij weten dat het alleen maar erger wordt. Lulu is ook alleen, dat maakt het extra moeilijk vind ik. Met wat steun van een soortgenootje zou ik sneller denken dat ze nog gelukkig is. Maar ja, mevrouw heeft drie huwelijkskandidaten het huis uit gejaagd... Gelukkig heb ik verder vooral mooie en leuke herinneringen aan mijn lieve meisje en die zullen altijd blijven.
-
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er kapot van, ik heb geen seconde rust, ik heb een knoop in mijn maag en ik vraag me de hele dag af: Heeft ze pijn? Eet ze nog? Heeft ze geen wondjes? Hoor ik haar piepen of knarsetanden? Kan ze nog lopen? Het afscheid is onvermijdelijk, konijnen laten niet snel iets merken, dus waarom zou ik langer wachten? Is dat niet egoïstisch? En dan hobbelt ze weer naar haar bakjes (ze heeft er inmiddels vijf, met allerlei lekkers) gaat lekker eten, poetst zichzelf uitgebreid, doet een plasje en gaat dan weer een dutje doen. Of ze komt bietsen om meer lekkers 😄 En dan leg ik de telefoon toch maar weer weg... Ik wil eigenlijk niet wachten tot ik iets aan haar merk, voor mijn gevoel ben ik dan te laat, maar het kiezen van het juiste moment is dan nog steeds verschrikkelijk moeilijk.
-
1
-
-
Lulu heeft dit ook al een hele tijd. Nooit iets kunnen vinden (voor de zekerheid behandeld voor mijt, geen effect), ze heeft er ook geen last van. Soms komen er stukjes mee of wat haar als ik haar kamde, maar echt kaal werd het niet. Dus de da heeft dit afgedaan als onschuldig ouderdomskwaaltje 😄
-
Ik ben vandaag naar de dierenarts geweest voor de bulten en waar ik zo bang voor was blijkt toch waar: Lulu heeft inwendig ook heel veel tumoren. Op/in haar huid zijn het zachte beweegbare bulten die goedaardig zouden kunnen zijn, maar inwendig zijn het harde knobbels wat echt niet goed is en wat betekent dat het een aflopende zaak is en ik haar binnenkort moet laten gaan. Ergens wist ik dit al, maar het komt toch ontzettend hard aan. Ze ligt de laatste dagen in allerlei vreemde donkere hoekjes, ze is mager, ik zag wat slijm in haar keutels en die vreselijke bulten natuurlijk die alleen maar groter worden. Aan de andere kant eet ze nog ontzettend goed, we worden elke nacht wakker omdat ze haar kartonnen huis aan het slopen is en ze ligt ook vaak lekker te snurken. Ze lijkt op dit moment dus nog in redelijk goede doen, maar bij de eerste tekenen van pijn of ongemak moet ik dat verschrikkelijke telefoontje gaan plegen... Ik weet dat het er vroeg of laat bij hoort, maar ik zie er als een berg tegenop.
-
7
-
Benauwd Konijn
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Wat een bikkel! Dit gaat vast goedkomen! 💪🏻