Vanochtend met halfbakken hoofd naar mijn werk. Wie bedacht ook alweer dat 's avonds tot 22.00 werken, dan 22.30 thuis komen, dan 23.30 slapen handig was i.c.m. 's nachts wakker, en 's ochtends om 8.30 op je werk zijn? Oh ja, IKKE. Doen we dus niet meer. Sta ik mijn schoenen bij de pui aan te trekken, plas ik bijna in mijn broek van het lachen. Scarlett zat op de wilgenbrug naar mij te staren. Zo van: 9.00 is normaal lijnzaad tijd, maar je bent vroeg en je hebt je schoenen bij je, maar waar is dan mijn snoep? En Lodewijk was vol overtuiging haar tenen aan het wassen. Ja ja, Mw's voetjes werden gekust, want daar kon hij beste bij vanaf de grond. Nou ja, zeg.. geen wonder dat ze diva is én blijft.