Creepy Slaapwedstrijd 2 - Ik krijg er nog steeds grijze haren van
In eerdere verhalen heb ik jullie al weleens laten zien hoe eng onze beide konijnen kunnen slapen. Langzaamaan ben ik meer gewend geraakt aan hoe achterlijk ze erbij liggen. En dat het allemaal 100% ok is. Maar goed, nu is er dus meer warmte dus tja, dan schrik je toch meer als ze er raar bij liggen. Zeker die dag dat het bijna 30 graden aantikte.
Jullie mogen dus meedoen aan de creepy slaap wedstrijd, dus vertel me vooral op wie je stemt en waarom
😛
Wat reflectie vanaf het raam - maar Mw. besloot zo te gaan liggen en te gaan slapen, met haar kop ook echt tegen het stukje stenen aan waar het hok nu op staat. Uhm... gaat ie nog wel lekker?
Je kan ook andersom liggen, helemaal plat en dan wachten tot je maatje je gaat likken. Vorige keer had ik een foto andersom, met Lodewijk die zo lag en Scarlett die voor hem zat van, uhm, ik heb hem niet omgebracht hoor, hij slaapt alleen maar.
Je kan dus ook zo liggen - alsof je neergestort bent, waarbij je maatje er voor ligt van: uhm, nee hoor, ik deed niets, ik was ook geen ligmatras voor hem, hij deed het echt zelf hoor! Ik zit wel netjes.
Of gewoon zo, half achter het deurtje, helemaal in je eigen dromenland, waardoor het lijkt alsof je bent bezweken. Gelukkig had hij zijn ogen dicht, dus ik wist dat hij nog leefde. En toen ik de deur aanraakte schoot hij snel omhoog.
Leuk hé? Slapende konijnen? Om van te genieten hoe relaxt te zijn - alleen beetje jammer van mijn bloeddruk!