Alle activiteit

Neurologische symptomen kunnen meerdere oorzaken hebben, dat slepen met de achterpoten vind ik wel verdacht. Toch kan dat ook andere oorzaken hebben. Alles bij elkaar zou e.c. wel kunnen. Maar dat zeg ik dan op basis van de achterpoten, het blijft wel heeeeeel erg snel gegaan. Je denkt bij zo'n snel proces eerder aan vergiftiging. Leverfalen of verstopping (dit kan bloedvergiftiging veroorzaken). Uit mijn hoofd gezegd zit daar geen achterhand verlamming bij. Megacolon is zo'n rotziekte, dat je het afvallen daar onder hebt geschaard kan ik me heel goed voorstellen. Zoals Evee aangeeft heeft behandelen zonder symptomen geen zin. Ik raadt het maatje meebehandelen bijna nooit aan. Soms als het zieke konijn niet verbeterd, dan raad ik het aan om uit te sluiten dat die parasieten uitscheidt. Natuurlijk ook als er een verdenking is dat er bij het andere konijn ook meespeelt. Normaal zou het immuunsysteem reageren en raken ze alleen maar besmet, als ze dat nog niet waren. Dit kun je NIET voorkomen, omdat er 2 weken voor symptomen al parasieten worden uitgescheiden. Nu behandelen doe je alleen voor je eigen gemoedsrust, maar doet niks voor de toekomst. Het is dus een soort schijnzekerheid of een toevalstreffer. Als je echt wilt behandelen zou ik de 2 weken kuur doen. Dat is voor symptoomloze konijnen echt voldoende. Dat is met 1x 20mg/kg/dag. Meer doen belast het lijf van je konijnen onnodig.

Ik kan trouwens nu wel aan haar buik zitten hoor. Die voelt prima. Eten is ook het probleem niet want ze eet alles ook hooi alleen doet ze er langer over. Het is nu wel omdat ik steeds zoveel medicatie geef dat ze als ze mij of mijn moeder ziet dat ze al boos wordt. Cisaral spuit ik toch onder lichte dwang in haar bek want ja dat spul vind ze echt niet lekker en eet ze ook niet als ik het op wat lekkers spuit. Dat ze boos is doet mij wel zeer want nou zal ze nooit laten zien dat ze blij is dat ik er ben en dat is nou juist de referentie of ze weer goed is of niet.

Ai wat verdrietig zeg allemaal. Veel sterkte wens ik jou/jullie.

Sterkte met het verlies😓

Bedankt voor jullie reactie. De afgelopen twee weken was ons konijn erg afgevallen. Dit was niet raar, aangezien ze megacolon had en dit gebeurde wel vaker. De laatste dag begon ze ineens met haar achterpoten te slepen en kon ze deze niet meer bewegen. Een half uur daarna begon ze om te vallen en in cirkeltjes te bewegen. Ook ging ze met haar hoofd scheef staan en uiteindelijk kreeg ze ook (wat leek op) epileptische aanvallen. Ze begon erg te schokken en ze kon haar hoofdje niet meer omhoog houden. Ik zal de andere konijnen vandaag proberen te wegen.

Sterkte met het verlies. Weet dat dit geen spoed is, veel konijnen dragen de EC parasiet mee zonder dat die actief is. Pas bij lage weerstand zie je de ziekte actief worden. De kans dat de andere konijnen het hebben is inderdaad groot, maar dat wil niet zeggen dat zij er ook last van zullen krijgen. De preventieve behandeling heeft ook niet heel veel zin, als de parasiet niet actief is. Als het voor jouw gemoedsrust helpt, kan het natuurlijk wel. Ik doe het zelf eigenlijk nooit, partners mee behandelen bij EC, tenzij het bij hun ook actief is of als het echt heel makkelijk is de medicijnen toe te dienen bij dat konijn (vrije wil). Ik heb het middel tegen de parasiet wel standaard in huis, het is gewoon in de vrije verkoop te krijgen, het is een ontwormingsmiddel. Je moet inderdaad wel het exacte gewicht weten voor de dosering. Er zijn momenteel wel leveringsproblemen met de medicijnen, daar is ook een ander topic over. Konijnen met megacolon zijn kwetsbaar, ik lees in jullie verhaal niets wat verkeerd is gegaan. Welke tekenen van EC waren er? Ik snap dat het verdriet en mogelijk schuldgevoel er is, dat schuldgevoel hoort bij rouw en is in de meeste gevallen echt niet terecht. Nogmaals, veel sterkte.

Nee, echt vechten heb ik nooit gemerkt. Toen ze wat meer ruimte kregen werd het minder. De voedster kon de ram toen beter ontlopen. Toch was het een klef stelletje. De voedster was trouwens niet gecastreerd. Het verbaast me dat ik bij dit stel nooit iets van rijden zie.

Als eerste heel veel sterkte met het verlies, ik snap dat de schrik er goed in zit. Zonder gewicht kun je de juiste dosering niet bepalen. Je zult dus echt de konijnen moeten wegen voordat je een behandeling kunt starten. Toevallig heb ik zelf een megacolon konijn gehad en kan naast e.c. ook andere dingen bedenken die gebeurd zouden kunnen zijn. Zeker omdat het zo ontzettend snel is gegaan vind ik e.c. niet waarschijnlijk. Onmogelijk is weer het andere uiterste. Zou je eens kunnen vertellen wat er precies is gebeurd? Ik snap dat het moeilijk is, omdat het heel vers is. Maar misschien kan ik je juist daardoor geruststellen dat het iets anders was en is behandeling van je andere konijnen niet nodig.

Deze diagnose zat wel in mijn hoofd, dus ik vind het geen rare gedachte. Ik snap dat je haar nog te goed vindt. Weet wel dat het ook heel snel om kan slaan. Eerst overleggen is prima. Stress kan ook weer nadelig werken. Zou zeker regelen dat je de dierenarts te spreken krijgt, vind het niet verantwoord om dat via de assistente te doen. Ik hoop natuurlijk dat je haar er weer bovenop krijgt, maar na een week nog niet lekker zijn, dat baart mij echt zorgen. De keuze tussen stress en onderzoek is lastig. Ik kan me best voorstellen dat medicatie voor de maag ter test een optie zou kunnen zijn. Hoeft niet perse dat middel te zijn, je hebt hierin verschillende opties. Zelfs die antidepressiva die in een ander topic worden genoemd zou je kunnen overwegen, om eetlust op te wekken. Het is belangrijk dat je keuzes maakt waar je achter staat, had ik maar... Dat is iets waar je ver weg van wilt blijven. Toch denk ik, als vlekje te goed is om afscheid te nemen, dan kom je niet onder onderzoek uit. Je kunt niet blind behandelen als je niet weet waar je tegen moet behandelen. De kans dat er iets onderliggend zit is te groot. Dan heb je beeldvorming nodig om uit te vinden wat dat is. De stress die dat geeft, daar kom je soms niet onder uit.

Dag, Wij hadden drie hele lieve konijntjes, maar helaas is recentelijk 1 van de 3 overleden. Ons konijn had megacolon en daardoor hadden we niet door dat ze mogelijk ook EC had. Een uur voor het overlijden liet ze de eerste signalen zien dat ze het mogelijk had. Nu hebben we nog twee konijntjes met wie ze in het hok zat en zijn we bang dat zij besmet zijn geraakt. De dierenartsen in mijn omgeving zitten allemaal vol en ik kan niet bij ze terecht. Ik heb zelf onderzoek gedaan en ben er achter gekomen dat het goed is om de andere konijnen preventief te behandelen. Dit kan met Meranox en sommigen hebben het over puppy suspensie van Panacur. Ik wil dit graag doen, maar aangezien ik niet bij de dierenarts terecht kan weet ik niet hoeveel ml ze moeten krijgen. Het gaat om een Nederlands hangoordwerg konijn en een leeuwenkop. Ik heb nog niet de kans gehad om ze te wegen, maar ik gok dat ze maximaal 3 kilo wegen. ik hoop dat iemand ons raad kan geven. alvast bedankt!

Hoe is dat afgelopen? Gingen ze niet vechten ofzo?

Wat een verschil in konijnen is er toch. Wat hierboven staat, deed mijn vorige gecastreerde rammetje ook wel. Maar het huidige echtpaar zie ik helemaal nooit op elkaar. Alleen naast elkaar. 😉

Nee onze buren hebben geen konijnen. Tilly is ook gecastreerd.

Hebben de buren een nieuw konijn, of zijn er wilde konijnen in de buurt? Dat er geur van andere konijnen is? Het kan wel voorjaarsgedrag zijn, dat kan ook. Is Tilly ook gecastreerd of niet?

Onze Puk is sinds een paar dagen continu Tilly aan het aanranden. Hij wil er de hele tijd bovenop. Voorkant, achterkant, zijkant, maakt niet uit waar. Tilly vindt dat bloedirritant zo te zien, die is de hele tijd voor hem aan het wegrennen. Is dit normaal in deze tijd van het jaar? Puk is al lang gecastreerd en vorig jaar nooit gezien. Kan dit iets tijdelijks zijn? Moet er niet aan denken dat ze uit elkaar moeten.

Ah jeetje, wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte met het verlies van Juul. Ik hoop dat Linn er snel bovenop komt. Het klinkt alsof jullie al alles doen om haar erboven op te krijgen. Hoe reageert ze op jullie? Toen Elsa haar maatje kwijtraakte, haalde ze ook heel veel troost uit ons (naast haar nieuwe vriendje). Na een paar weken extreem aanhankelijk geweest te zijn naar vooral mij toe, was ze ineens weer haar normale zelf. Dat zou ik dus als tip misschien nog geven, zoveel mogelijk proberen bij haar te zijn (als jullie werk dat toelaat). Sterkte!

Heeft de dierenarts haar urine onderzocht?

Ik reageer toch even, vooral de zin dat je niet aan haar buikje mag zitten doet me denken aan de situatie met één van mijn eigen konijntjes. Die had ook af en aan periodes van heftige buikpijn en niet willen eten, eindelijk na lang zoeken en een echo van de onderbuik erachter gekomen dat ze een maagonsteking/maagzweren bleek te hebben. Alle onderzoeken bij de dierenarts kwam verder niks uit, behalve dus de echo in het dierenziekenhuis. Na een maand 2x daags ranitidine was ze daar gelukkig vanaf. Mocht Vlekje pijn blijven houden en ze verder niks anders kunnen vinden, zou je ook nog in deze hoek kunnen denken. Hoe je het beschrijft lijkt me de leeftijd alleen niet de meest waarschijnlijke oorzaak... Succes, ik hoop dat jullie er snel uitkomen!

De dierenarts heeft haar inderdaad wel gezien hoor vorige week en heeft haar ook goed onderzocht. Alsin gebit, gewicht, temp, luisteren naar darmgeluiden en voelen van darmen en maag. Ik hoop dat ik even telefonisch met de dierenarts kan overleggen i.p.v. met de assistente als tussenpersoon.

Ik vind echt lastig. Zeker omdat ze al op leeftijd is. Het lijkt alsof ze soms gewoon wegdoezeld. Ik vraag mij af of haar lijf niet gewoon op is. Ik bedoel op oudere leeftijd buikpijn krijgen is vast ook een aanslag op dat lichaam. Alleen vind ik haar nu ook weer te goed om te laten gaan. Morgen even bellen. Ook wil ik haar niet te veel door de medische molen halen want ben toch bang dat ik haar in deze conditie niet goed doe.

Wat fijn dat ze nu medicijnen heeft tegen de pijn 😊

Wat enorm verdrietig. Sterkte met het verlies van Juul. ❤️ Het leest gewoon alsof je alles 100% goed hebt gedaan. Eigenlijk alles wat ze normaal gesproken aanraden. Afscheid laten nemen. Steun aan de geur. Snel nieuw maatje. En nu dan ook nog extra DA bezoek inc. medicatie. Het is echt enorm sneu dat Linn zo aan het rouwen is. Als er echt geen verbetering blijft, dan zou ik het misschien aankaarten bij het asiel. Misschien toch liever een ander maatje waar ze meer steun aan heeft? Of een dagje proberen om alles qua geur van Juul weg te halen? Als je alle gebruikelijke dingen hebt geprobeerd en niets helpt, dan zou ik uit wanhoop maar de ongebruikelijke dingen doen. Dit is echt ieder baasjes de nachtmerrie. 💔

Super fijn dat het allemaal meeviel @LoraIsa

Ik had er toen net nieuwe brokjes in gedaan en ze hadden nog niet gegeten ervan😉. De ene keer vliegen ze erop af en de andere keer staat het een tijdje voor ze beginnen met hun ontbijt want dan liggen ze nog te lekker zoals op de foto of eten ze met tussenpauzes. Ik kan niet minder geven en om de paar uur bijgeven omdat ik werk en er niet steeds bij kan zijn. Het gaat al lang zo op deze manier sinds ze Beaphar krijgen. Paar maanden terug nog 3 keer per dag de porties verdeeld. Om te kijken of dat wat zou doen met zijn poep... Maar het enige verschil was dat ze iedere keer hongerig naar me toe renden en alles naar binnen werkten in snel tempo met als gevolg dat meneer weer last van zijn buik kreeg. Nu eten ze wanneer ze zin hebben, samen of alleen. Zolang ik dus niet experimenteer met bijvoorbeeld die bananen heeft hij ook bijna geen 💩 Er zaten nog wat Versele Laga in van de vorige avond. Smorgens krijgen ze alleen Beaphar (ongeveer 30gr). Halverwege de dag is de bak leeg. Savonds krijgen ze weer 30gr en zo n 10/20 gram Versele Laga. En voor de rest hooi.

Dat is wel heel belangrijk!!!